Ingezonden: ‘Stadslongen van Delfshaven’

Rotterdam - Havenloods-lezer Fred Marree maakt regelmatig wandelingen in ons mooie Rotterdam en maakt dan mooie foto’s die hij graag met ons deelt. Deze keer vertelt hij ook meer over wat hij tegenkomt op zijn route.

‘Wandelen doe ik graag en vaak. Soms uren, soms een uurtje. Meestal loop ik aan de rand van de stad in de omgeving van de Zevenhuizerplas en de Eendragtspolder. Maar deze week niet. Nu eens dwars door de stad. Vanaf de Gordelweg door het Vroesenpark in een bijna rechte baan naar de Nieuwe Maas. Dat betekent dus langs de Diergaarde en door de gelijknamige tunnel naar de Heemraadssingel. Dan ben je wel even onderweg.

Stadspark
In de drukte van de stad wandel je op de Heemraadssingel als het ware door een uitgerekt stadspark midden in de stad. Prachtig onderhouden met geweldige bomen. Alsof de tijd heeft stilgestaan. Vriendelijke mensen die daar ook wandelen of hun hondje uitlaten. We groeten elkaar en genieten zichtbaar van deze groene oase in ontwakende stad.
Kennelijk bivakkeren er ook ‘s avonds en misschien zelfs ‘s nachts mensen. Dat zie je aan de overvolle prullenbakken en de rommel dat er naast ligt. Zonde hoor, zo’n troep.
Het lange smalle stadspark bestaat uit drie delen. Het eerste deel liep ik van de Beukelsdijk naar de Mathenesserlaan. Mooi aangelegd met flinke bomen. Die nostalgische houten bruggen over de singel mogen niet verdwijnen, die horen bij de omgeving als authentieke oeververbindingen. Het middenstuk ter hoogte van het Heemraadsplein, dus tussen de Mathenesserlaan en de Nieuwe Binnenweg, zie ik als een verbinding naar het derde en laatste stuk van de Heemraadssingel.

Creatief boombeheer
Wat mij opviel was een staaltje van creatief boombeheer. Een bijna helemaal omgevallen of scheef gegroeide boom, met een kroon van prachtig rood blad. Deze boom is niet gerooid, maar de stam rust op een wig en is zo behouden. Geweldige oplossing. Aan het eind van de singel, maar het kan van de andere kant bezien net zo goed het begin zijn, een watertrap. Van daaruit heb je een fantastisch zicht op de singel. Als je al dat groen zo ziet, zijn het meer de onmisbare stadslongen van Delfshaven.

Erasmusbrug
Mijn wandeling voerde verder richting Lloydkwartier, daar boog ik af richting Parksluizen, Euromast en Parkkade. Daar kwam ik vroeger vaak met mijn vader. Wij wandelden ook heel wat af. Namen zo nu en dan voor een dubbeltje het pontje naar Katendrecht en terug. Dan weer lopen naar huis in Blijdorp.

Vanaf de Parkkade via de Veerhaven naar de Erasmusbrug gewandeld. En ja hoor, die slagbomen gingen net dicht. Er passeerde een zeilscheepje waarvan de mast net een paar meter boven het wegdek uitstak. De brug was twaalf minuten afgesloten en veroorzaakte om tien uur ’s morgens al een flinke file aan fietsers, auto’s en trams. Natuurlijk moet zo’n zeilscheepje ook een keer passeren, maar hoe zal dat gaan als straks ‘onze tunnel’ voor twee jaar van Noord naar Zuid dicht is. Misschien valt het mee.’