Piet Janssen (82) wordt niet chagrijnig, maar wél verdrietig van een verwaarloosde tuin

Rotterdam - Chagrijnig is hij nooit, verdrietig wel. Vooral als klanten de tuin verwaarlozen die hij zo liefdevol heeft ingericht. Piet Janssen (82): “Dan denk ik Had er beton in gegooid!” Piet is de oudste nog werkende hovenier van Rotterdam en omstreken. “Ik had niet gedacht dat ik de 80 zou halen, maar mijn hartspecialist zegt dat er nog best een jaartje werken bij kan.”

door Els Neijts

Anderen moesten Piet overhalen om een boek samen te stellen van zijn talrijke ideeën en anekdotes over de natuur en tuinaanleg. Het boek kreeg als titel Onkruid bestaat niet, want dat vindt Piet echt. “Onkruid is ook een plant.” Hij is blij met de prachtige uitgave, maar is er ook laconiek over. “Ik word al blij van de kleinste dingen, maar het állerleukste vind ik het als collega’s zeggen dat ik iets moois heb gemaakt. Verder vind ik alles waar té voor staat niet goed, teveel geld ook niet. Míjn grootste rijkdom is tevredenheid. Ik zit graag dicht op de natuur en ben ouderwets zuinig. Zo gebruik ik tegels uit 1950 gewoon om er iets leuks mee te doen en een gemiddeld stadstuintje van 10x5 vind ik net zo boeiend als een landgoed. Ik heb ook niks tegen kunstgras en tegels. Als je kleine kinderen hebt is dat toch handig? Ik heb klanten van hoog tot laag gehad en daar zelfs vrienden aan overgehouden. Ach, onder de douche zijn we toch allemaal hetzelfde... “

Bisdom Rotterdam

Een van Piets ‘grote’ klanten was het bisdom Rotterdam. “Daar heb ik 38 jaar voor gewerkt, aan die prachtige tuin op het Koningin Emmaplein. Tot daar in plaats van groen parkeerplaatsen moesten komen. Natuurlijk was ik het daar niet mee eens, maar wat doe je er aan?” De kerk had ook in ander opzicht invloed op Piets werk en leven. “Mijn vader was katholiek en mijn moeder socialist. Twee geloven op een kussen... Dát wilde ik niet. Mijn vrouw was gereformeerd dus ben ik dat ook geworden. Op mijn trouwdag ben ik daardoor 30 procent van mijn klanten kwijtgeraakt, maar de bisschop kwam me wél feliciteren. Mijn vrouw is helaas overleden, maar ik ben toch 48 jaar getrouwd geweest. Tja, het waren natuurlijk wel andere tijden.”

In die ‘andere tijden’ werden ook andere eisen gesteld als je voor jezelf wilde beginnen. “Om een werkvergunning te krijgen móest je je middenstandsdiploma halen bij Schoevers. De examens werden in Ahoy gehouden, met 1700 man in zo’n grote hal!”, grinnikt Piet. “Ook in de handel ging het er anders aan toe. We kenden topdagen. Zoals in violentijd, op Moederdag en natuurlijk in december met de kerstbomen. Dan werkte je van zes tot zes en zag ik mijn vrouw alleen slapend.”

Piets groene levensverhaal

Piet Janssen werd in 1937 geboren als zoon van een arme hovenier. Eigenlijk wilde hij voetballer worden, “maar mijn vader kon de contributie van een club niet betalen.” Dus werkte Piet al als jochie bij zijn vader. Tot hij bij de Mariniers in Nieuw-Guinea zijn dienstplicht moest vervullen. In 1961 begon hij voor het eerst voor zichzelf.

Piet en zijn vrouw Marijke zetten ook één van Nederlands eerste tuincentra op aan de Kleiweg in Hillegersberg. “Leveranciers leverden altijd hele bakken planten bij me thuis af. Mijn vrouw is toen ook maar een bedrijf vanuit huis begonnen”, lacht Piet bij de herinnering aan zijn vindingrijke en daadkrachtige vrouw.

Piets groene levensverhaal is een feest voor iedereen die van groen, tuinen, mensen én Rotterdam houdt. Onkruid bestaat niet wordt vandaag officieel gepresenteerd bij Verhalenhuis Belvédère en is daarna te koop bij de boekhandel.