Ingezonden: ‘Mijn herinneringen aan De Brink’

Rotterdam - Dit bericht van Peter Steenbergen is ingezonden via www.dehavenloods.nl. Iedere Rotterdammer kan daar zelf een bijdrage aan De Havenloods plaatsen!

‘In mijn beginjaren als sociaal cultureel werker, vanaf 1987, kende ik De Brink vooral van het voorbij fietsen. Op mijn weg van Barendrecht naar buurthuis Het Ravennest in Hillesluis reed ik altijd door de Dreef. De Brink en Het Ravennest voelden zich verbonden vanwege eenzelfde visie op het traditionele welzijnswerk. Aandacht en aanbod voor iedereen die dat nodig had, gevraagd en ongevraagd. Bij grotere activiteiten voor de jeugd werkten we ook samen, bijvoorbeeld met tafeltennis- en zaalvoetbaltoernooien. Wat ik me daar vooral van herinner is dat de teams van De Brink altijd wonnen. Menig gewonnen trofee stond dan maandenlang duidelijk in het zicht. Want jong(er) of oud(er), Vreewijkers zijn trots op hun wijk en geleverde prestaties.

In de loop der jaren kwam ik steeds vaker in Vreewijk, onder meer omdat ook kinderen vanuit De Brink meededen aan het huttendorp dat in de zomervakantie op de weide van speelboerderij Odilia werd gebouwd. Maar ik kwam er vooral aan het einde van het jaar. Bij Sinterklaasfeesten had ik namelijk, op verzoek van de enige echte Tuindorpse Sint, de functie van insmijter. Nee, het is geen tikfout. Ik zorgde ervoor dat de bezoekers aan het feest naar binnen kwamen. Ik deed dit op diverse locaties, het vaakst in Buurtcentrum De Brink. Vrijwel jaarlijks leidde mijn insmijttechniek tot lichte paniek bij de organisatie, de politici en later de gebiedscommissie van (voormalig) deelgemeente Feijenoord. Waren er wel voldoende cadeaus en hoe zit met de veiligheid tijdens het strooien van de pepernoten? Past het wel binnen de welzijnsopdracht of het bewonersinitiatief?

Enkele weken vooraf had ik daar kort overleg over met Wim, want zo mag ik de Goedheiligman noemen als er niemand bij is. Wat zo leuk was aan deze feesten was dat ze altijd verrassend en vrolijk waren, en hun tijd ver vooruit. Zo waren er al Pieten in alle mogelijke kleuren ruim voordat de discussies over Zwarte Piet losbarstten. Het waren met recht kinderfeesten waarbij ouders en grootouders, soms hard mopperend, niet meer naar binnen mochten als De Brink vol was. En als ze nog wel binnen mochten (maximaal één volwassene per kind), stonden ze keurig helemaal achteraan.

Hoewel ik er niet meer bij zal zijn als insmijter hoop ik dat De Brink ook de komende jaren onderdak zal bieden aan heel veel activiteiten en festiviteiten voor Vreewijkers van alle leeftijden. Op naar de volgende 100 jaar!’
(Peter Steenbergen)