‘Het mag een wonder heten dat het Poortgebouw nog immer functioneert’
Algemeen 169 keer gelezenRotterdam - Dit bericht is ingestuurd via ‘Schrijf mee’ op dehavenloods.nl. Iedere Rotterdam kan daar zelf een bericht met foto plaatsen!
Dit ingezonden stuk is een reactie op dit verhaal over het Poortgebouw van Yvonne den Engelsen.
Hierbij reagerend op het opiniestuk in de Havenloods van Yvonne den Engelsen met de inleiding: ‘Geen zicht op herstel van rijksmonument het Poortgebouw:
In Rotterdam zijn veel zaken ‘opmerkelijk’ te noemen en niet in het minst de alsmaar voortgaande klaagzang van Yvonne den Engelsen aangaande het Poortgebouw en haar huidige bewoners. Buiten de monumentale status van het Poortgebouw mag de woongroep namelijk inmiddels zelf ook gerekend worden tot ‘Echt Rotterdams Erfgoed’. De woongroep viert in 2020 haar 40-jarig bestaan. Een niet onverdienstelijk en bijna onmogelijk feit in het Rotterdam van veertig jaar geleden tot nu. Zou je zeggen, toch?
Woningcorporaties, stadsontwikkelaars en verschillende investeringsmaatschappijen hebben zich de afgelopen decennia voortdurend rijk gerekend aan dit gebouw. Het historische en roemruchte rijksmonument kent helaas een aantal imperfecties, waardoor commerciële uitbating onhaalbaar is gebleken. Het pand schud bijvoorbeeld op haar grondvesten door het onderdoorgaande verkeer. Het oorspronkelijk aangelegde fundament is namelijk ooit berekend op het toenmalig passeren van voetgangers, fietsers, handkarren en paardenkoetsen. De moderne tijden van toenemend gemotoriseerd verkeer hebben er toe geleid dat het originele ontwerp met drie dragende bogen als onpraktisch werd ervaren. In de vaart der volkeren heeft ‘men’ op een gegeven moment het besluit genomen om de onderdoorgang terug te brengen naar één wijdse overspanning. Dit heeft het gebouw een dusdanige instabiliteit gegeven dat het een wonder mag zijn dat het uberhaupt nog overeind staat.
De oorspronkelijke eigenaar en verhuurder, de toenmalig gemeentelijke wooncorporatie Woning Bedrijf Rotterdam (WBR), zag de bui al hangen. De verantwoordelijkheid voor een monumentaal pand zonder winstgevend perspectief ben je liever kwijt dan rijk. Het Poortgebouw werd onderhands voor de luttele som van 375.000 euro als vriendendienst overgedaan aan projectontwikkelaar Martien de Groene. In de veronderstelling van een koopje dacht de gelukzoeker het pand te kunnen herbestemmen tot tien luxueuze appartementen van 7 tot 8 ton elk. Het uitzetten van de huurders was even een dingetje, maar daarna was het cashen. De weerbarstige werkelijkheid van de niet te veranderen onvolkomendheden aan het gebouw maakten de lucratieve plannen onhaalbaar. De huidige eigenaar, een Haags investeringsbureau, heeft zich ook in de luren laten leggen. Er werd een wortel voorgehouden en met open ogen tuinden ze erin. Ook zij dachten voor een zacht eitje binnen te lopen, maar kochten een kat in de zak. Dit met de allesbindende voorwaarden verbonden aan het in bezit hebben van een rijksmonument.
Buitengewoon lullig voor de Haagse investeerders, maar op 12 oktober 2019 heeft Wethouder Kurvers tegen de huidige eigenaren een dwangmiddel uitgevaardigd om achterstallig onderhoud aan de gevel te realiseren. Op straffe van een hoge dwangsom dienen de huidige eigenaren binnen negen maanden de restauratie van de gevel te hebben opgeleverd.
De woongroep van dertig bewoners betaalt heden ten dage om en nabij zo’n 12.000 euro huur per maand voor het hele pand. In de context van de oorspronkelijke opzet als sociale huurwoningen en in het bijzonder de bestemming als jongerenhuisvesting, mag gezegd dat de Gemeente Rotterdam ook boter op het hoofd heeft. De uiteindelijke stichtingskosten van deze onder de toenmalige HVAT-regeling gerealiseerde jongerenhuisvesting bedroeg in 1982 rond de 500.000 euro. De zelfwerkzaamheid bij de drie jaar durende verbouwing door de toenmalige jonge bewoners bespaarde de gemeente een half miljoen euro aan arbeidsloon. Nu, bijna veertig jaar later, is de verpaupering van het pand een feit. Het WBR, alsook de opvolgende eigenaren, hebben in die ganse periode nauwelijks een stuiver gespendeerd aan onderhoud. De woongroep mag hierin ten zeerste geprezen worden voor goed rentmeesterschap, daar het een wonder mag heten dat het Poortgebouw nog immer functioneert.’
Jup de Heer/ Oud-bewoner Poortgebouw 1983-1987
