Boek over vader in de Breede Vliet in Hoogvliet

HOOGVLIET – Marjolein Markus presenteerde onlangs haar boek ‘Ik leef in een wereld die ik niet ken’. Dat gaat over haar dementerende vader die verblijft in de Breede Vliet in Hoogvliet waar ook de presentatie was.

‘’Koos ligt over van alles na te denken en zegt tegen de verzorging dat hij geen orde in de chaos kan krijgen. Ook kan hij veel dingen niet meer verwoorden,” schrijft Marjolijn Markus uit Brielle. Wanneer haar vader de eerste verschijnselen van dementie gaat vertonen, legt ze zich vol passie toe op de zorg voor hem.

Wanneer Marjolein’s vader wordt opgenomen in de Breede Vliet en het bellen van vrienden en familie veel tijd kost, besluit ze iedereen met een groepsmail op de hoogte te houden. “Daardoor kregen vrienden meer begrip voor de situatie van mijn vader. En ik vond het prettig om te schrijven.”

Waardigheid

Marjolijn, die zelf vijfentwintig jaar in de gezondheidszorg werkte, bezoekt haar vader vaak, probeert het hem naar de zin te maken en doet alle mogelijke moeite om hem zijn waardigheid te laten behouden. De beeldend geschreven mails zorgen ervoor dat de ontvangers Marjolijn vragen een boek te schrijven. Ruim anderhalf jaar na het overlijden van Koos Markus zet Marjolijn de eerste zinnen op papier en is daarna niet meer te houden. Ze beschrijft het leven van Koos die dan nog werkt als accountant en zich daarnaast inzet als een soort maatschappelijk werker voor zijn cliënten tot aan zijn overlijden in 2014.

Boek

Het boek krijgt de titel ‘Ik leef in een wereld die ik niet ken’ een uitspraak van Koos zelf. In het boek beschrijft Marjolijn de moeizame tocht van haar vader waarbij hij steeds meer de grip op zijn leven verliest. In het begin weet hij nog handig gebeurtenissen te omzeilen of vergissingen te camoufleren, maar dat is op een gegeven moment niet meer vol te houden.

Presentatie

Tijdens de presentatie van het boek in de Breede Vliet is John Rijsdijk, regiomanager Argos en bestuurslid bij Alzheimer Nederland blij dat Marjolijn dit boek heeft opgedragen aan het personeel van de Breede Vliet. “Ik mocht het boek van tevoren lezen en ik kreeg gewoon natte ogen. Ik was getroffen door de warme liefdevolle en onbaatzuchtig manier waarop Marjolijn de relatie met haar vader beschrijft in de bijzondere wereld die dementie heet en niet te begrijpen is. Kippenvel kreeg ik er van.”

Te gast

Marjolijn beschrijft ook de bijzondere manier waarop de medewerkers van de Breede Vliet de mantelzorgers persoonlijke aandacht geven. “Wij zien de mantelzorgers als bondgenoot en investeren in hen,” zegt John Rijsdijk. “Eigenlijk zijn wij te gast in het leven van de bewoner.”

Door Marianne van der Ham