ME’er stuurt nog even een foto naar thuis, want je weet maar nooit...

Rotterdam - ‘Staan wij serieus op de Coolsingel? Is dit Rotterdam?’ vroeg deze ME’er zich vrijdagavond af toen hij en zijn collega’s probeerden brandweermensen te beschermen tegen rondvliegende stenen. Voordat hij zich in de rellen begaf, stuurde deze man nog even een fotootje naar thuis. ‘Motiverend zei ik tegen mijzelf dat alles goed kwam én ik veilig weer thuis zou komen.’

Deze aangrijpende column staat op de facebookpagina van Politie Basisteam IJsselland.

‘Een foto van tijdens de rellen toen we nog in de ME bus zaten, omdat wij ons moesten terugtrekken. Even snel een foto maken om te sturen naar huis, omdat ik vanaf nu even onbereikbaar ben en dat ze het nieuws in de gaten moeten houden of moeten wachten tot ik weer een appje stuur... Wat zou het thuisfront doen? Zenuwachtig wachten op een berichtje zonder iets te weten of nog zenuwachtiger worden door het nieuws te volgen en weten wat er aan de hand is? 

Even dachten wij: “Staan wij serieus op de Coolsingel?” “Is dit Rotterdam?” Als geboren Rotterdammer deed het mij pijn om te zien dat mijn geboortestad voor even was veranderd in een oorlogsgebied. De Coolsingel, waar ik altijd met plezier liep en waar ik veel leuke dingen heb meegemaakt, zal vanaf vrijdag een hele andere betekenis voor mij hebben. De Coolsingel is nu voor mij de straat waar wij zijn bekogeld met enorme stenen, stoeptegels, metalen pijpen, metalen hekken, verkeersborden, palen, nitraten, cobra’s en vuurpijlen die op ons gemikt werden en net voor of achter ons tot ontploffing kwamen. Horend dat de brandweer zich gaat terugtrekken, omdat wij ze niet meer konden beschermen, want er werden teveel dingen gegooid, dat doet iets met je. Welke steen moesten wij tegenhouden? Als wij de ene steen of stoeptegel tegenhielden, vlogen er weer drie andere stenen in de lucht. Motiverend zei ik tegen mijzelf dat alles goed kwam én ik veilig weer thuis zou komen. Uiteindelijk wonnen wij stukje bij beetje terrein en konden wij de volgende ochtend pas naar huis. 

Terugkijkend ben ik trots op ons, de hulpverleners én trots op mijn stad. Onze mooie stad heeft helaas ergere dingen meegemaakt en is weer opgebouwd, dus dit komt ook goed! Als het weer gebeurt, staan wij er weer. Rotterdam is namelijk van ons allemaal. Wij slopen onze stad niet.’

Zie ook Politie Basisteam IJsselland.