Albert en Marjolein hopen met Kerst ook met Alberts moeder te eten. "Héél voorzichtig hoor, we droegen al mondkapjes voor het moest."
Albert en Marjolein hopen met Kerst ook met Alberts moeder te eten. "Héél voorzichtig hoor, we droegen al mondkapjes voor het moest."

Albert durft het bijna niet hardop te zeggen: ‘2020 was goed voor Ap Halen’

Algemeen 529 keer gelezen

Rotterdam - Albert Kokosky Deforchaux durft het bijna niet hardop uit te spreken, maar 2020 heeft hem en zijn vrouw Marjolein niets dan goeds gebracht. Hun toko Ap Halen mocht open blijven en draaide als een tierelier. “Het voelt gênant om te zeggen, maar het gaat beter dan ooit. Dat vind ik echt heel erg voor collega’s en andere ondernemers. “

door Els Neijts

Albert en Marjolein bestieren inmiddels samen de toko Ap Halen: Indisch eten met een knipoog naar vroeger. Ap Halen kwam er acht jaar geleden in eerste instantie vooral omdat Albert zonder werk zat en iets wilde doen met zijn Indische roots. Hij moest er ‘écht’ Indisch voor leren koken. “Geloof het of niet”, lacht hij, “maar na al die jaren vind ik koken nu dus écht leuk! “

Aan het begin van de eerste coronagolf bleek dat Albert zijn ‘huiskamer-toko’ open mocht houden. “Ik stond te boek als winkel”, legt hij uit, “maar de klanten mochten hun eten niet meer hier aan tafel opeten. Jammer, want dat vond ik juist zo gezellig. Maar vergeleken met collega’s mocht ik natuurlijk helemáál niet klagen. We hebben nog even geprobeerd om te bezorgen, maar dat was met ons concept niet te doen. We waren uren bezig en hielden dan niet genoeg over voor de toko. Ik maak altijd 50 porties. Die gaan doorgaans schoon op, en op ís ook echt op.” Hij schiet zelf in de lach van zijn vastberaden toon. “Nou ja, net belde er iemand voor zes porties. Daar had ik niet op gerekend dus die maak ik nu toch maar bij.”

Albert schreef tijdens acht jaar Ap Halen ook twee boeken: de kleine en de grote Mixtie. Met recepten en vaak ontroerende bespiegelingen over het leven. In Indië en in Nederland, en van toen tot nu. Zijn handen jeuken om aan een derde te beginnen. “Die wordt in grote lijnen hetzelfde, maar daar komen ook interviewtjes in met de enigszins ‘ondergeschoven’, volbloed Nederlandse vrouwen die veelal achter de schermen bleven.”

Albert vindt nog steeds veel inspiratie in de oude garde Indo’s, zoals de vriendinnen van zijn moeder Hetty van 89. “Ik heb iets met hele oude mensen, maar vind het ook heel leuk dat jonge gezinnen uit de buurt onze toko steeds meer weten te vinden.”

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant