Richard Opsteegh in zijn café Bonaparte, twee weken na de brand. Foto: Britte Kramer
Richard Opsteegh in zijn café Bonaparte, twee weken na de brand. Foto: Britte Kramer

Brand verwoest zijn ‘huiskamertje’ Bonaparte, maar Richard probeert positief te blijven

Algemeen 6.025 keer gelezen

In het ‘huiskamertje’ van Richard Opsteegh komt heel de stad samen. Zijn gay- en dragcafé Bonaparte op de Nieuwe Binnenweg is een veilige, gezellige uitgaansplek in de nacht. Hier is wie dan ook welkom en voelt iedereen zich thuis - ongeacht leeftijd, afkomst of seksuele voorkeur. Tot alles op donderdag 15 juni verloren gaat tijdens een grote brand. Een inzamelactie moet dit bijzondere café er weer bovenop helpen.

Door Britte Kramer

Bijna twee weken na de brand zoeken we Richard op in zijn zaak. Wat ooit een en al kitschy knusheid was, is nu kil en donker. Op de vloer liggen half verkoolde regenboogvlaggetjes. Achterin de zaak, in de garderobe, beschijnt Richards zaklamp een rits aan elkaar gesmolten hangers. Alles is zwart, ruikt naar rook en is bedolven onder een dikke laag as. Niet alleen beneden in ‘de Bona’, maar ook in het huis erboven, waar Richard al jaren woonde. Inmiddels logeert hij tijdelijk bij een vriend, op een boerderij in Krimpen aan den IJssel. Hij slaapt er op een stretcher, tot zijn eigen appartement weer bewoonbaar is.

Op zoek naar Prada

Op het moment van de brand lag Richard te slapen, pal boven de garderobe waar de brand ontstond. Door kortsluiting in de afzuiging, weet hij inmiddels. Hij werd wakker van zijn buurvrouw, die hard op de deur bonsde. “Het stond intussen al aardig vol met rook, maar ik ben eerst mijn poes Prada gaan zoeken. Toen ik bijna geen adem meer kreeg, ben ik naar buiten gegaan. Daar werd ik meteen opgevangen door de mannen van Schorem. De ambulanceverpleger wilde me nakijken, maar ik riep alleen maar: ‘Prada!’ Ze zullen wel gedacht hebben: die nicht is z’n handtasje kwijt… Godzijdank kwam de politie niet veel later met m’n poes aanlopen. Dat was een geluksmomentje.”

Alleen maar gehuild

“Die eerste dag heb ik alleen maar gehuild. De tweede dag had ik een paar interviews. Tussendoor kon ik niet mijn woning in, dus ging ik maar in mijn auto zitten. Ik had alleen een tas met spullen, voelde me echt een zwerver. Toen ik naar de vrienden ging waar mijn poes nu verblijft, stortte ik finaal in. Zij belden een goeie vriend van me, en sindsdien logeer ik dus daar, in Krimpen.”

Zorgen over de toekomst

Richard heeft zichzelf en zijn gasten beloofd dat de Bonaparte terugkomt als een feniks: mooier en sterker dan ooit. Al zijn er in eerste instantie vooral zorgen over de toekomst. De verzekering levert het pand casco op en Richard zal de zaak volledig opnieuw moeten bouwen. Hij heeft alleen zijn kassa kunnen redden, wat voorraad uit de kelder en een paar glazen. “Álles moet opnieuw gekocht worden. Denk aan een bar, een koeling, ijsmachine, vloer, plafond, wandbekleding… En alleen al voor de bierbladen onder de tap - zo’n simpel stukje aluminium - betaal je algauw duizend euro. Ik denk dat we in totaal bijna een ton kwijt zijn.” 

Lees verder onder de foto >

Richard achter zijn bar tijdens betere tijden (2018). Foto: Britte Kramer

Kijken naar wat je wél hebt

Elke keer dat Richard de bar binnenstapt, raakt hij emotioneel. Toch voelt hij zich vooral dankbaar. Een eigenschap die hij ontwikkelde na ellende die hij eerder in zijn leven meemaakte en liefdevol doorgaf aan gasten die in de put aan de bar zaten: kijken naar wat je wél hebt. “Ik ben blij dat ik die schakeling kan maken. Dat maakt het leven zo ontzettend veel mooier en makkelijker.” Zijn stemming is inderdaad bewonderenswaardig positief, zo vlak na de brand die zijn hele leven op z’n kop zette. Hij voelt zich gedragen door alle liefde en aandacht. Zijn telefoon staat roodgloeiend, er is een inzamelactie op touw gezet en een tattoostudio in Enkhuizen organiseerde een benefietmiddag - waar zijn favoriete kapster, van Kinki Kappers aan de overkant, hem met een gratis nieuwe coupe naartoe stuurde. 

Bonaparte is groot

Alles wat hij als warme persoonlijkheid in de community stopte, krijgt Richard nu in veelvoud terug - een mengelmoes van emotionele en praktische steun. “Mensen geven ons, geheel belangeloos, enorm veel liefde. Wat dat betreft had ik het niet beter kunnen treffen. Ik kan niet eens uitleggen wat dit voor me betekent: voor dat gevoel heb ik nog geen Nederlandse woorden gevonden. Al die support sterkt me ook om door te gaan. We zijn een klein café, maar Bonaparte is groot - dat blijkt maar weer.”

Ieder spaarcentje omdraaien

De vakantie die Richard met zijn partner had geboekt, is inmiddels geannuleerd. “Het voelt niet goed om weg te gaan terwijl iedereen hier zo hard voor ons bezig is. Ook hebben we helemaal geen geld om daar uit te geven. Vóór de brand hadden we een leuk leventje, nu moeten we ieder spaarcentje tien keer omdraaien - en dan nog redden we het eigenlijk niet. We hebben na corona nog niet de kans gehad een nieuwe buffer op te bouwen. Het zou geweldig zijn als bedrijven ons willen helpen met donaties of kortingen. Denk aan hout of koelingen voor de zaak, of een bed of bank voor mijn woning. Ik wil heel graag mijn eigen plekje terug, waar ik tot rust kan komen, en ik wil zo snel mogelijk slagen gaan maken in de zaak: Rotterdam haar huiskamertje teruggeven.” 

De officiële inzamelactie om Bonaparte er bovenop te helpen, staat op het moment van schrijven op ruim 14.000 euro. Richard en zijn team zijn ontzettend blij met en dankbaar voor elke euro die daar nog bij komt. Je kunt jouw donatie achterlaten op Gofundme.com/help-de-bonaparte-weer-op-de-rit.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant