‘Ik moest mezelf echt een paar schoppen onder mijn kont geven’

Rotterdam - Onze columnist Tineke Speksnijder beschrijft wat ze voelde toen de sloop van café de Schouw met zeven maanden uitgesteld werd. ‘Jullie mogen weten, ik was er best van in de war.’

‘Eigenlijk had het komende zondag een knalfeest moeten worden. De laatste dag dat de Schouw open zou zijn, voordat het gesloopt zou worden. Er waren mensen die een week vrij hadden genomen om er de hele afscheidsweek bij te zijn. Al een jaar leefde ik naar dat moment toe. Toen ik het besluit had genomen om niet meer na de herbouw van het pand terug te komen in een nieuwe Schouw kwam het verwerken daarvan. Want het betekende dat ik zou stoppen met dit werk. Dat ik afscheid moest nemen van mijn café en van de vele vaste gasten. 

En dat viel me zwaar. We hadden ook al twee jaar corona erop zitten en dat was ook niet in de kouwe kleren gaan zitten, zullen we maar zeggen. Heel bewust ging ik afscheid nemen. De laatste Koningsdag, die zo gezellig was. Het laatste Zomercarnaval, waar jaren geleden altijd twee stoeltjes gereserveerd waren voor mijn moeder en tante waar ze dan genoegzaam met een glaasje limonade of soms een wijntje zaten. De laatste lente, zomer. 

Van alles afscheid in je hoofd nemen. 

Wat ik daarna wilde doen, mijn grote passie reizen, nam steeds meer vorm aan. Ik kreeg er steeds meer zin in. Ik had zoveel plannen. Het ene na het andere reisboek kocht ik. Toen ik de sluiting bekendmaakte, waren we nog vier maanden open. Vastbesloten was ik om er nog alles uit te halen. 

En toen kwam in november het telefoontje dat de sloop uitgesteld werd en wat ik wilde. Nog doorgaan of toch stoppen, maar dan zou er nog een half jaar een ander in komen. Bam!!! Ik had net overal vrede mee en het uitstekend naar mijn zin en toen moest ik weer een beslissing nemen. En wat kon ik anders dan besluiten te blijven. Ik had dan met een ongelooflijk rotgevoel weggegaan, met het idee dat ik iedereen liet barsten. Jullie mogen weten, ik was er best van in de war. 

Wat me hielp was dat iedereen zo ontzettend blij was. Ik moest mezelf echt een paar schoppen onder mijn kont geven. Hup, door Speksnijder, niet zeiken. De grote resetknop in het hoofd moest om. Alle plannen zijn opzij geschoven. We gaan er zeven fantastische maanden van maken. En dan ben ik echt weg. 

Rest mij nog één ding en dat is jullie allemaal een geweldig nieuwjaar te wensen. Maak er wat van mensen!’

Tineke Speksnijder is eigenaar van café de Schouw op de Witte de Withstraat.