De koningspoedel van John Buijsman zorgt dat het baasje volle zalen trekt

ROTTERDAM - De zevenjarige Kees (v) mag dan een koningspoedel zijn, ze voelt zich nergens te groot voor. Ook niet om haar baasje John Buijsman eindelijk weer eens aan volle zalen te helpen. “Mensen gaan een kaartje kopen als ze zien dat ik ook meedoe, ik snap dat wel.”

Door Emile van de Velde

Zondag 12 september staan Kees en haar baasje om 14.00 uur in Studio de Doelen met de voorstelling Cosmic Cowboy. En dat is niet toevallig: Studio de Doelen wil er zijn voor iedereen, alle Rotterdammers, ook alle honden. Zelfs koningspoedels.

Vertel eens wat de mensen kunnen verwachten?

“Nou, die Buijsman is dus de cowboy. Ik hou ‘m een beetje in de gaten vanaf een kleedje, of alles wel goed gaat. Ergens in de voorstelling gaat de cowboy dood, dan moet ik mijn poot op z’n schoot leggen. Dat is eigenlijk het hoogtepunt van de voorstelling, daar komen de mensen voor! Verder pak ik mijn vrijheid om te improviseren. Je bent niet voor niets de ster natuurlijk. We speelden pas in Den Bosch en toen hoorde ik geblaf naast de tent, waren er buiten wat andere honden aan het bakkeleien. Daar ben ik toen even naartoe gelopen, waren ze weer stil. Ja, die vrijheid pak ik wel op het podium, daar ben je de ster voor.”

Klinkt als een belangrijke rol. Betaalt het goed?

“Nou, voor het geld hoef ik het niet te doen. Ik krijg zelfs minder eten als we moeten spelen, dan weet Buijsman dat ik wat meer bij hem in de buurt blijf. Ik krijg af en toe een nieuwe riem. Of de baas neemt me mee naar de kapper, we hebben hetzelfde kapsel. Dan zijn ze met mij wel wat langer bezig natuurlijk, ik ben immers een koningspoedel hè! Mijn vader wint zelfs prijzen, die is uitgeroepen tot mooiste koningspoedel van Nederland. Nee, ik doe daar niet aan mee, ik ben meer een theaterdier. Ik zorg dat de zaal vol zit. Want uiteindelijk speel ik die Buijsman er natuurlijk helemaal uit. Zonder mij is het niks joh, die hele Cosmic Cowboy.”

Lees verder onder de foto.

‘Toen Buijsman niet kon optreden, was ik nog even bang dat dat ten koste van mijn brokken zou gaan.’

Prachtig dat je hem zo ondersteunt. Ik begreep dat Buijsman afgelopen anderhalf jaar weinig werk meer om handen had.

“Ja, hij liep maar door het huis heen en weer te wandelen, mopperend, steeds chagrijniger. We wonen aan de Rijnhaven, op elf hoog, stond ‘ie daar maar naar buiten te staren. Hij was zijn financiële buffer aan het opmaken, ik was nog even bang dat dat ten koste van mijn brokken zou gaan. We gingen wel vaker wandelen, naar Het Park bij de Euromast. En hij maar zuchten en steunen achter me. Hij was soms druk met die toestand rond Recreatieoord Hoek van Holland. Daar heb ik niet aan meegedaan, voor actievoeren had ‘ie maar een straathond moeten nemen.”

En nu? Wat zijn je toekomstplannen?

“Nou ja, ik kan die man natuurlijk niet voor altijd blijven helpen. Hij is ook alweer 68 hè, en ik ben nog een koningspoedel in de vrucht van mijn leven. Dus uiteindelijk zal ik wel voor een solocarrière gaan kiezen. Ik spiegel me graag aan sterren als Lassie, Dumbo en Bambi. Wat zij kunnen, moet ik ook kunnen.”

Lees verder onder de foto.

‘We gaan samen naar de kapper, hebben hetzelfde kapsel.’

Denk ik ook. Zo te horen staat niets een carrière in Hollywoord je in de weg!

“Precies, je bent een koningspoedel of je bent het niet. Al baal ik er wel van dat de mooiste rollen vaak naar Amsterdamse honden gaan, die staan alle baantjes daar met hun baasjes op die grachtjes te verdelen joh. Met die vervelende hoofdstedelijke arrogantie, meestal zijn ze niet eens koningspoedel! Maar ik laat me niet klein krijgen natuurlijk, het zal wel goed komen. Eerst maar eens op vakantie. Dat mag ook weleens.”

Oh, ga je weg?

“Ja, ik ga naar de zoon van het baasje, er lekker tussenuit. Ik heb af en toe ook even behoefte aan rust hè, ik ben een koningspoedel, al dat toeren is vermoeiend. Buijsman gaat naar Italië, met zijn vrouw. Daar had ik geen trek in, Italië, veel te warm. Erg lang houdt hij het toch niet vol zonder mij. Die is zo weer terug. Wil hij weer met me mee het podium op. Let maar op, die Buijsman kan helemaal niet zonder z’n koningspoedel!”