Manifestatie Dichters Herdenken Het Bombardement zoekt deelnemers

Rotterdam - De initiatiefnemers achter de jaarlijkse manifestatie Dichters Herdenken Het Bombardement zoekt deelnemers voor de vierde editie van hun jaarlijkse herdenking van het bombardement van Rotterdam op maandag 14 mei.

Sinds 2015 dragen Rotterdamse studenten, ondernemers, wetenschappers, journalisten, politici, medici, agenten, huisvrouwen, etc jaarlijks op 14 mei om 13.30 uur na afloop van 2 minuut stilte op 78 straathoeken langs de brandgrens dit jaar gelijktijdig een gedicht voor ter nagedachtenis aan hen die vielen tijdens het bombardement van Rotterdam op 14 mei 1940.

In 2015 droegen de Rotterdammers deelnemers het gedicht De Stroom van Jan Prins (Rotterdam, 5 februari 1876 – Naarden, 9 februari 1948) voor op 75 straathoeken. In 2016 droegen zij het gedicht ‘Vliegers die geen genade kennen’ van Anton van Atten (18-3-1901 te Rotterdam - 22-3-1976 te Rotterdam) op 76 straathoeken voor, in 2017 werd het gedicht Doodenmarsch alleen in Huis Der Zotheid voorgedragen vanwege de grote onrust rondom de kampioenswedstrijd van Feyenoord werd de jaarlijkse manifestatie in 2017 gecanceld.

Dit jaar zal men op 78 straathoeken het gedicht Rotterdam voordragen en elk jaar wil de organisatie op steeds meer straathoeken een gedicht voordragen net zo lang totdat men hand in hand aan de brandgrens gezamenlijk een gedicht over het bombardement kan voordragen.

De tiende mei 1940
door onbekende dichter

Den tienden Meidag zal ik nooit vergeten,
Hij ligt geborgen in mijn bloed
En kan eerst sterven met mijn eigen leven;
Onthou dat wel, begrijp mij góéd!

Toen mijn buren op dien morgen riepen:
‘Sta op! De Duitschers zijn in ‘t land!
Zij kwamen hier, terwijl wij rustig sliepen’,
En: ‘Schiphol - Schiphol! - staat in brand!’

Heb ik - en God zal het moeten erkennen
Voor dit mijn hart in diepen rouw -
Gebeden, dat die heele moffenbende
In Neêrlands wateren verzuipen zou!

Twee dagen lang streden de marinieren
In Rotterdam en bleven staan;
De vijanden konden niet zegevieren,
En daarom moest het anders gaan!

De stalen kraaien gierden òp ten hemel,
En onder een neutrale zon
Ontlastten zij zich van het vuil der bommen.
Zoo beestachtig als het maar kon!

Ik dwaalde later langs de catacomben,
Bij gruwb’ren tooverslag ontstaan,
En meer dan veertien zware nachten heb ik
Den toren elk uur hooren slaan.

Toen zij, die zich ‘de beste burgers’ noemden,
‘Door God met heerlijkheid bekleed’,
Hun klok van bloed en schande schonken aan hem,
Die Rotterdam mishand’len deed,

Heb ik mijn hersens voelen wank’len, en als
Haar stille hand mij niet genas,
Leefde ik heden in de schaduw, omdat ‘k
Een moordenaar geworden was.

Die hand werd sindsdien duizend malen stiller,
Een stilte, die geen naam ooit kreeg;
Een Duitsche troep ging zingend onder ‘t venster,
Toen zij voor ‘t laatst naar adem heeg.

‘k Heb mateloos geworsteld met mijzelve,
Gebekvecht met een stem in ‘t bloed,
Die mij bezwoer, dat alles in de wereld
Geschiedt, zooals ‘t geschieden móét!

God en een doode zijn mij tot getuigen,
Zij waren in dien strijd mij bij,
En weten hoe ik bad en vocht om waarheid,
En nog is ‘t hart niet twijfelvrij.

Maar weet: dien tienden zal ik nóóit vergeten,
Hij blijft gebrandmerkt in mijn bloed,
En kan eerst sterven met mijn eigen lichaam:
Onthou dit wel, begrijp het góéd!

Na afloop kan men tijdens de afsluitende manifestatie van 14.00 tot 16.00 uur in Huis Der Zotheid aan de Haringvliet 401 uit eigen werk voordragen of naar andermans werk luisteren. Dit is een open podium en iedereen kan daar aan deelnemen. Voorwaarde is dat het gedicht gaat over de Tweede Wereldoorlog, het Bombardement of Wederopbouw.