Arman vecht letterlijk en figuurlijk voor een beter leven in een sportschool in Noord. (Foto: Peter van Drunen)
Arman vecht letterlijk en figuurlijk voor een beter leven in een sportschool in Noord. (Foto: Peter van Drunen)
Rotterdammers met een randje

Arman vecht voor een beter leven, droomt van een toekomst in vrijheid

Algemeen 232 keer gelezen

Rotterdam - “Bel me nooit meer, want je brengt onze familie te schande.” Dat zijn de laatste woorden die Arman vijf jaar geleden van zijn moeder hoorde. Arman (21) is op de vlucht voor vaderland en cultuur en onderweg naar de vrijheid.

Een toezichthouder opent de deur van de Landelijke Vreemdelingen Voorziening (LVV) in het Oude Noorden die onderdak biedt aan mensen zonder verblijfsvergunning. Met alleen wat tafels en stoelen oogt de eetzaal wat mistroostig. Het mag niet te gezellig worden voor Rotterdammers zonder papieren. Het voetbalsjaaltje met Hup Holland Hup aan de muur lijkt vooral een aanmoediging voor Nederland om beter voor nieuwkomers te zorgen.

Arman heeft dingen gedaan die indruisen tegen de Afghaanse cultuur en moest op de vlucht. Een buurman in Afghanistan hielp hem daarbij. Met een groep gingen ze op pad, met de bus, de boot, lopend en zelfs te paard.

Hij denkt nog vaak aan de kelder in Turkije. “De man bij wie we bleven gooide af en toe een zakje brood of warm eten door het raam. Wij waren er met 75 mensen dicht tegen elkaar.” Zijn tattoo met de tekst Er is altijd een weg herinnert aan zijn barre tocht die eindigt op zijn vijftiende in het asielzoekerscentrum van Ter Apel.

Omdat Arman in het begin niets zegt, belandt hij in een opvanglocatie voor mensen met een handicap. Na een tijdje komen ze erachter dat hij niets mankeert en zelfs buitengewoon getalenteerd is. Hij maakt prachtige schilderijen, bekwaamt zich snel in de Nederlandse taal en praat honderduit.

Hij vecht nu letterlijk en figuurlijk voor een beter leven in een sportschool in Noord waar hij ook de sleutel van heeft. “Ik ben eigenlijk de baas”, zegt hij trots. Zijn droom? “Een goede automonteur worden. En dan wil ik in mijn bedrijf een grote vechterskooi waar ik wedstrijden kan organiseren. Van de winst wil ik medicijnen kopen voor mensen in arme landen.”

Het is nog onduidelijk of Arman in Nederland mag blijven.

Peter van Drunen is begeleider bij de Nico Adriaans Stichting (NAS) die zich inzet voor kwetsbare Rotterdammers. Op deze plek stelt hij ze aan ons voor.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant