Derek Otte: ‘Achter elke Rotterdamse deur schuilt een verhaal’
AlgemeenRotterdam - Dat Derek Otte voorbestemd was om op een podium te staan, was eigenlijk altijd al duidelijk. Zijn hele leven al. Van zijn allereerste optreden in een klein kroegje op de Kaap tot het grote podium van het oude Luxor Theater, waar hij dit weekend eindelijk, ein-de-lijk, te zien is. Woordkunstenaar Derek Otte (34) is deze week onze Rotterdammer van de Week.
Door Emile van de Velde
Eindelijk!
“Ja! Maar... Als mijn volgende programma weer zo’n hobbelige voorbereiding in beslag neemt, weet ik niet of ik het nog wel wil. Ik was er tweeënhalf jaar geleden al klaar voor, maar door corona werd het elke keer uitgesteld. Wat ik nu doe is een compleet andere voorstelling dan wat ik eerst had. Maar nu gaat het er eindelijk van komen. Ik ben echt heel zenuwachtig!”
Het gaat over tijd?
“De voorstelling heet ‘De tijd is om,’ en achter die komma kun je van alles zetten. Het thema tijd komt op allerlei manieren terug. Het gaat over de haast die iedereen heeft in deze tijd. Mensen zijn altijd maar bezig met morgen. Met plannen. Wat gaan we doen, wat gaan we eten, dat soort dingen. Maar het gaat er ook om dat je juist nú tijd moet nemen om te genieten, te leren. Want de tijd kan zo om zijn.”
Je wordt nog steeds stadsdichter van Rotterdam genoemd hè. Maar je bent het al vier jaar niet meer, er zijn al twee opvolgers geweest.
“Ja, ik kan er ook niets aan doen, vind het lullig voor die anderen. Maar mensen noemen me nog steeds zo, ik krijg ook veel opdrachten, soms staat er dan onder een gedicht ‘Stadsdichter Derek Otte’. Ik was stadsdichter in 2017 en 2018 en kan alleen maar zeggen dat ik toen heel erg mijn best heb gedaan die functie goed te vervullen.”
Hoe Rotterdams ben je?
“Ik ben geboren aan de Westersingel, in een kraamkliniek bij Rijndam, en opgegroeid in Capelle. Mijn ouders zijn Rotterdammers. Mijn opa en oma woonden in Oud-Mathenesse, we waren dus veel in West te vinden. Mijn opa nam me mee naar Sparta, hij was heel fanatiek. Als we over de Van Brienenoordbrug reden, moest ik in de auto met mijn rug naar De Kuip zitten. Dat is inmiddels wel voorbij. Zuid heeft juist een plekje in mijn hart veroverd sinds ik een tijdje op de Dordtselaan heb gewoond. Ik eet mijn vis op Zuid, ga naar de markt op het Afrikaanderplein. Spartaan ben ik nog wel. En ook wel echt fanatiek, ik mis maar één of twee thuiswedstrijden per seizoen, en probeer per seizoen ook altijd één of twee keer uit mee te gaan.”
Wanneer besloot je van Capelle ook maar eens deze kant op te komen?
“Op mijn achttiende. Vooral mijn vader vond dat later wel mooi. Hij heeft de liefde voor Rotterdam er met de paplepel in gegoten. De grote stad heeft me altijd getrokken. Er is altijd beweging, altijd iets aan de hand. Achter elke Rotterdamse deur schuilt een verhaal. Ja, soms ook iets dat minder leuk is. Ik probeer altijd open te staan voor mensen, voor hun verhalen. Uiteindelijk zijn we een optelsom van al die verhalen, een samenraapsel van alles wat er in Rotterdam gebeurt.”
En dan vooral in West?
“Ik woon in Oud-Mathenesse, met mijn vrouw. We willen ook kinderen krijgen in die buurt, uit West gaan we sowieso niet meer weg. Er gebeurt veel, maar het is óók rustig. En ik kan lopend naar Sparta. “
En je staat op het podium.
“Sinds ik taal ontdekte wilde ik daarmee op een podium staan. Ik heb rechten gestudeerd en later communicatie, maar allebei niet afgemaakt. Mijn eerste ‘open podium’ ooit was in Tsjechov, op Katendrecht, die tent bestaat niet eens meer. En nu sta ik in een zaal als het oude Luxor Theater. Eindelijk is het zover. Ik doe gedichten, vertel verhalen, er is muziek en video. De muziek is van Rob van Gameren en Rass King. Ik heb al wat uitgeprobeerd, en nu pas merk ik weer de ongelooflijke hoeveelheid energie die je van optreden krijgt.”
De première van ‘De tijd is om,’ is zaterdag 28 mei in het oude Luxor Theater. Daarna trekt Derek Otte het land in. Later dit jaar speelt hij nog in Theater Zuidplein. Zie ook derekotte.nl.