Strontvervelende kinderen: ‘Ik wil jullie niet meer horen. Begrepen?’

Rotterdam - Onze columnist Tineke Speksnijder schrijft deze week over kinderen. Strontvervelende kinderen... “Jij vindt onze kinderen niet leuk geloof ik’, concludeerden de ouders. ‘Nee, dat klopt, maar jullie vind ik nog minder leuk.’

‘Dat de kinderen vroeger beleefder waren en gehoorzamer, zeggen ze vaak. Als er bij mij wel eens kinderen komen zijn ze leuk, moet ik zeggen. Eigenlijk heb ik maar één keer echt hele vervelende kinderen meegemaakt in mijn werk en dat is al een tijd geleden.

Ik werkte in een café met een flipperkast en een biljart. Op een dag komt er een stel met twee kinderen binnen. Ze nemen een biertje en voor de kinderen een limonade en geld voor de flipperkast. Toen het op was en ze de kast al twee keer op tilt hadden gegooid kwamen ze nog meer geld vragen. Moeder knikt dat het goed is, wat ze vragen mogen ze hebben. Ik vond dat al raar, maar goed, het was hun geld. Ze maakten steeds meer herrie bij de flipperkast. Ik had de ouders al een paar keer aangekeken, maar die dronken onverstoorbaar door. “He jongens, doe eens rustig”, roep ik. Dat ging precies vijf minuten goed, ze blèrden alles bij elkaar. “Zeggen jullie er eens wat van”, zeg ik tegen Jut en Jul. Maar nee, dat deden ze niet want ze waren van de anti-autoritaire opvoeding. De kinderen moesten zelf uitvinden wat goed was. “Aha, nou heb ik daar weleens over gehoord, maar volgens mij is die stroming allang voorbij. Dat werkte helemaal niet, daar worden het namelijk strontvervelende kinderen van.” Ze kijken me oenig aan. Ik loop naar de flipperkast en trek de stekker eruit. Zo, opgelost, dacht ik.

Ik ging weer verder met mijn werk. Na een tijdje zie ik ze verdacht rondlopen bij het biljart. Eentje wilde net beginnen om het laken in te krijten. Ik ontplofte. Ik liep naar het biljart pakte ze allebei bij een armpje en zette ze op een stoel. “Ik wil jullie niet meer horen. Begrepen?” “Jij vindt onze kinderen niet leuk geloof ik”, concludeerden de ouders. “Nee, dat klopt, maar jullie vind ik nog minder leuk. Als ze bij jullie thuis jullie hele zooitje mogen slopen, prima. Maar buiten moet je je gewoon aan de regels houden. In dit geval aan onze regels. Stelletje mafketels.” Ik heb ze nooit meer gezien.’

Tineke Speksnijder is eigenaar van café De Schouw aan de Witte de Withstraat.