Het ongelooflijke liefdesverhaal van Marina en Vincent

Rotterdam - Onze columnist Wendy Verhoeven beschrijft deze week de geschiedenis van Marina en Vincent. De Spaanse Marina en de Rotterdamse Vincent vertelden een liefdesverhaal dat bijna te mooi is om waar te zijn.

‘Met de zelfscanner bliep ik boerenkool in mijn mandje, als een aantrekkelijke man me passeert. Op wat afstand volg ik hem om te zien of hij misschien een eenzame magnetronmaaltijd koopt. ‘Ik ben ook single’, zou ik dan kunnen zeggen. Maar alle romantiek valt in het water als hij een rol beschuit en muisjes pakt. Verdorie! Het is ook niet gemakkelijk om in de liefde te geloven, hè? Maar kom mee, ik heb een zalig, waargebeurd liefdesverhaal voor ons.

We zijn in Barcelona, 1998. Marina - een Spaanse scholiere van 19 - spijbelt samen met een vriendin en belandt in een café in het hart van de stad. Vincent - een Rotterdamse student die geen woord Spaans spreekt - helpt zijn huisgenoot naar Spanje verhuizen. Zodra de spullen zijn uitgeladen, gaan de jongens op café en treffen daar de spijbelende schoolmeiden. Ze hebben geen gemeenschappelijke taal, maar toch schrijft Marina die dag op een servetje: Grote liefde ontmoet, Vincent. 

Er ontluikt een romance, maar als zijn geld op is, moet Vincent terug naar Nederland. Met een woordenboek erbij schrijft hij haar in gebroken Spaans hunkerende luchtpost. Toch trekt de afstand een wissel op hun relatie. In een ultieme poging schrijft hij haar daarom: Ik ben 27 juni in Barcelona. Ontmoet me op ‘onze plek’ als je samen verder wilt. Wat Vincent niet weet, is dat zijn post Marina pas na de geplande datum bereikt. Ontgoocheld keert hij terug en pakt zijn leven weer op. Marina probeert hem wanhopig te bereiken, maar Vincent is verhuisd. Adres onbekend. Uiteindelijk stopt ze al hun foto’s, brieven en het servetje in een doos. Strik erom, einde verhaal.

Tijdreis naar 2014. Marina’s relatie strandt en als ze haar bezittingen pakt om te verhuizen, valt de doos met herinneringen aan Vincent van een plank. Via een online zoektocht vindt ze hem en stuurt een bericht om alsnog te zeggen: Het spijt me, de post kwam te laat. Ik had willen komen. Hij antwoordt de volgende dag en vertelt dat hij haar ook heeft geprobeerd te vinden. Voorzichtig hervatten ze het contact. Als op den duur Vincents relatie verwaait, staat niets hun liefde meer in de weg. Inmiddels wonen ze alweer jaren samen op het Noordereiland.

Zo kan het dus ook. Fijn hè?
Houd moed, romantici.’

Wendy Verhoeven verwondert zich over zichzelf en haar leven in Rotterdam. Je kunt haar volgen via @LovesKoffie op Twitter.