'Aan de waterkant, de hele tijd naar je dobber te turen.'
'Aan de waterkant, de hele tijd naar je dobber te turen.'

Ongeduldige mensen snappen niks van vissen

Algemeen 1.289 keer gelezen

Rotterdam - Jeroen Naaktgeboren en Matthijs Timmers kijken naar hun wijk Overschie. Matthijs maakt een verhaal en Jeroen een gedicht. Deze keer: vissen in Overschie.

Ongeduldige mensen snappen niks van vissen. Die denken: zit je daar, aan de waterkant, de hele tijd naar je dobber te turen. Je verveelt je al snel een ongeluk.

Vissers weten wel beter. Die zien vissen als een even zo veelzijdig als waardevol tijdverdrijf, appellerend aan het aloude jachtinstinct. Een voortdurende aaneenschakeling van handelingen, groot en klein. Klapstoeltje uit, viskoffer open, aas organiseren, dobbers en lood op volgorde, groene paraplu uit, koffie klaar, hengel uit, slokkie nemen, stoeltje verzetten, hengel in.

Al die handelingen hebben wel een zekere invloed op een succesvol resultaat van beet, maar ze bepalen het niet, das het mooie en het onvoorspelbare van vissen. Ook het lot en de omstandigheden spelen een rol. Vissers zijn zich daarvan bewust. Ze beantwoorden schamper doch beleefd de typisch Hollandse resultaatvragen van voorbijgangers met hun fietsen aan de hand: hoeveel hebbie al gevangen? Twee baarsies. Maar daar gáát het niet om, niet alleen.

Overschie kent een aantal aantrekkelijke visplekken. Je kunt in de wijk zelf gaat zitten, in het Sidelingepark. Maar dat is voor vissers die op winkelwagentjes van Dirk vissen. De door alle turf weggestoken ontstane Overschiese plassen is ook een favoriete stek van visfanaten. Je kunt er heerlijk verscholen zitten, met ventweg en vistent in de rug en schilderachtig uitzicht. Aan de Schie zijn er eveneens diverse hengelaarvriendelijke spots. De meest gewilde is wellicht het bochtje bij de Jonkersbrug, met uitzicht op Gonka BV en andere Spaanse Polder bewoners. Aan het Kleinpolderpad is eveneens een visstek ontstaan, al heeft die een tamelijk permanent karakter. Waar gooit u uw hengel uit?

(Door Matthijs Timmers)

Lees verder onder de foto.

Matthijs Timmers en Jeroen Naaktgeboren

Beet tot het aas verdrinkt

hier staar je waar geduld verdringt
tot verbeelding in pixels verspringt
stil ligt er nooit niets om te wachten
beet heb je totdat het aas verdrinkt

het veen heeft dieren achter gelaten
die met krukjes en paraplus schuilen
er trekt een lijn die bestaan bevestigt
de bellen en bubbels schubben huilen

er is altijd wel een oever of een kant
waar een koelbox in het slijk verzinkt
een blik die troost aan onze lijn haakt
spartelt en woelt tot onze overkant

Jeroen Naaktgeboren, 2023

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Het laatste nieuws

Uit de krant