‘De Muren hebben Oren’ op twee Rotterdamse scholen helpt vooroordelen veranderen in empathie

Rotterdam - Hoe was het om in de Tweede Wereldoorlog in Rotterdam te wonen, of de stad te moeten verlaten? En in de periode daarna, hoe was het voor inwoners van de voormalige Nederlandse koloniën om naar Nederland te komen? Hoe was het voor gastarbeiders en latere arbeidsmigranten om hier te wonen en werken? Wat hebben vluchtelingen ervaren die in Rotterdam een veilige plek vonden? En wanneer is iemand eigenlijk een ‘echte Rotterdammer’? 

Het project ‘De Muren hebben Oren’ is een 6-weeks ontmoetings- en geschiedenisproject voor leerlingen van groep 7 en 8, waarin leerlingen meer leren over verschillende (migratie)geschiedenissen die te vinden zijn in hun stad. De Rotterdamse basisscholen Montessori Kralingen en Emmaus zijn op 20 januari met het project gestart.

De klassen van de twee Rotterdamse scholen, met een andere sociaal-culturele achtergrond, worden aan elkaar gekoppeld. De twee klassen krijgen samen een les over de Tweede Wereldoorlog, migratie, slavernij en vluchtelingen op één van beide scholen. Ze interviewen elkaars familieleden of andere stadsbewoners en vertellen dat verhaal weer door. 

Stichting De Muren hebben Oren
Stichting De Muren hebben Oren is zeven jaar geleden mede opgericht door Inge BoursBrouwer, master in erfgoedstudies, en draait sindsdien met een team aan schoolcoördinatoren, succesvol in de steden Den Haag, Rijswijk, Leiden, Amsterdam en Rotterdam.

Doelstelling: Basisschoolleerlingen leven voornamelijk in hun eigen (vaak gesegregeerde) wijk. De stichting biedt hen een eerste kans om over de figuurlijke schutting te kijken. Achter alle muren schuilen verhalen. Leerlingen van deze leeftijdsklasse (11-12 jaar) zijn zeer ontvankelijk voor nieuwe ervaringen. Dit is dé leeftijd waarop wij graag zaadjes planten die hen blijvend doen openstaan voor de ander. 

Ieders (familie)geschiedenis doet ertoe en niemand heeft in z’n eentje ‘recht’ op de stad. Zij krijgen begrip voor andermans achtergrond, leren dat iedereen die in de stad woont, zich hier thuis mag voelen en erbij hoort. Er is geen plaats voor discriminatie en uitsluiting. Dat is wat ‘De Muren hebben Oren’ laat zien.