Foto: Jeroen Naaktgeboren
Foto: Jeroen Naaktgeboren

Jeroen en Matthijs nemen afscheid van hun groenteboer: ‘Het mooiste fruit behoeft geen schaal’

Algemeen 1.796 keer gelezen

Rotterdam - Dichter Jeroen Naaktgeboren en journalist Matthijs Timmers gaan vanaf het nieuwe jaar in De Havenloods elke twee weken schrijven en dichten over de wijk waar ze wonen, Overschie. Ze kiezen een onderwerp en vervolgens maakt Matthijs een verhaal en Jeroen een gedicht. Ze kijken hun Overschie aan. Deze pilot-aflevering van hun nieuwe rubriek gaat over Groentezaak Van Gelder AGF, die er na vijftig jaar mee stopt.

Matthijs Timmers, ooit eindredacteur van De Havenloods en nu trots inwoner van Overschie, maakte dit verhaal:

‘Hoe de mandarijnen zijn? Lekkerror! En de druiven? Lekkerror, lekker zoet. Terwijl Corrie door ‘lekkerrort’ over het assortiment van de dag, schuift Rien een stapel kisten met piepers vanachter de winkel binnen, over de gladgeschaafde tegelvloer. Met een altijd olijk en ochtendfris gezicht, de kleine krulletjes in de gel, maakt hij dan wat grapjes met de mevrouwtjes en meneertjes in de zaak. Soms zit er zelfs een schuine tussen. Blijven lachen.

En zo zorgen Corrie en Rien al vijftig jaar voor de gezonde blos op de wangen van de inwoners van Overschie. Rien kwam Corrie tegen op de groenteveiling in Spaanse Polder. Eenmaal, andermaal, verkocht. Sindsdien zijn Rien en Corrie samen en laten ze iedere dag, behalve op zondag en maandag, opgewekt en zorgvuldig de vitamientjes in papieren zakjes zakken. Met inmiddels het eelt op de handen, maar immer teder voor het fruit. Alstublieft, fijne dag meneer, fijne dag mevrouw.

Groentezaak Van Gelder AGF (Aardappels, Groente en Fruit) is, ja, dat mag je toch wel zeggen, een trekpleister op de over het algemeen wat schamele Abtsweg in Overschie-Oost. Samen met de bakker ertegenover, en de slager ernaast vormen ze ‘de gouden driehoek’. Bij Van Gelder zijn de bananen nog gewoon krom, zit er nog ouderwets zand in de andijvie, en is het recept voor stoofpeertjes kinderlijk eenvoudig: twee uur laten pruttelen in suikerwater met een kaneelstokje.

Vanaf 24 december houden Corrie en Rien het voor gezien. Vanaf dan genieten ze van een welverdiend pensioen. In vrolijke groenteletters hangt een voor vaste klanten keiharde boodschap boven de kassa. Dochter kan het helaas niet in haar eentje overnemen. Daarvoor is het te veel werk. Rien heeft nog aangeboden bij te springen. Maar voor je het weet, schuift-ie weer iedere dag de aardappels de winkel in. Dat kan niet de bedoeling zijn. “Wij zijn een uitstervend ras meneer, de groenteboeren.” Dat was het dan. We zullen zwaaien als we langs die pijnlijk lege tegelvloer wandelen, naar boven, want daar wonen ze. Fijne dag meneer, fijne dag mevrouw.’

Jeroen Naaktgeboren, ooit de eerste stadsdichter van Rotterdam, nu trots inwoner van Overschie, maakte het volgende gedicht:

het mooiste fruit behoeft geen schaal

op de tegelvloer stapelen kratten en kisten

de trossen aan de haken, glimmende appels

gegroeid en verzameld tot een mooi verhaal


leeg gaat de vitamine-vitrine van Corrie en Rien

waar ieder mevrouwtje een vriendelijk woord

waar elke kwaal een ruiker of knapperig groen

waar kinderen peertjes voor een knuistje zien


ze laten onze knollen achter de citroenen schuilen

de baas aan de Abtsweg heeft geen bananen meer

zo vaak hier de bloemen teder bij een steel gevat

mag de smaak die het sap maakt nog één keer huilen

Jeroen Naaktgeboren, 15-12-2021

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Het laatste nieuws

Uit de krant