Soufiane Touzani over Bloemhof, Ronaldo en zijn nieuwe film

Rotterdam - Wie kent hem niet: Soufiane Touzani. Professioneel straatvoetballer, balkunstenaar, de pionier van het freestyle voetbal, panna-koning, rapper, tv-presentator, vlogger, filmster, held voor de jeugd en nu ook nog eens Rotterdammer van de Week. 

Door Mark Boninsegna

We spreken Touzani op sportcomplex Olympia, op de set van de jeugdfilm Strijder, die volgend jaar in première gaat. Strijder is een verhaal over de 12-jarige Rotterdammers Dylan en Youssef, die ervan dromen om profvoetballer te worden. Dylan belandt na een ongeluk in een rolstoel. Toch is hij vastberaden om de Touzani Cup te winnen. Met skatemeisje Maya leert hij op zijn handen voetballen. De hoofdrolspelers zijn Maik Cillekens en Anouar Kasmi en verder zijn er ook rollen voor Martijn Fischer, Kailani Busker, Maartje van de Wetering en Walid Benmbarek.

Is de film Strijder op jouw leven gebaseerd?

“Nee, de film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal geschreven door Job Tichelman. Maat het past ook wel bij mij, want de hoofdrolspeler wilde net als ik heel graag profvoetballer worden, maar hij krijgt een ongeluk en belandt in een rolstoel. Ik heb geen ongeluk gehad en ben niet in een rolstoel terechtgekomen, maar ik heb een pin in mijn rug gekregen, waardoor ik geen prof meer kon worden. Dat is ook de reden dat ik nu straatvoetballer ben. De ene droom moest ik laten gaan, maar daarvoor kwam een nieuwe droom in de plaats die ik wel heb kunnen verwezenlijken.”

Wat is jouw rol in de film?

“Dylan is degene die het ongeluk krijgt en ik ben zijn rolmodel, zijn hero. Als hij aan het fantaseren is in zijn kamer, dan denkt hij aan mij en verschijn ik in zijn kamer en moedig ik hem aan. Uiteindelijk kom ik ook in het echt in zijn leven.”

We zijn nu op Zuid. Hier vlakbij in de wijk Bloemhof ben je opgegroeid.

“Klopt. Ik ben geboren in het Dijkzigt. De eerste twee jaren woonden we in IJsselmonde en daarna heb ik heel lang in Bloemhof gewoond.”

De opnames zijn in Rotterdam, heeft Rotterdam nog een speciale betekenis voor je?

“Er wordt heel vaak gevraagd of ik Nederlands of Marokkaans ben, maar ik ben Rotterdammer. Hier ben ik opgegroeid, dit is de plek die voor mij thuis is en waar ik trots op ben. Hier ben ik gevormd. De plek waar mijn opa als een van de eerste gastarbeiders naar toe is gegaan en the legacy goes on in Rotterdam.”

Een trotse Rotterdammer dus.

“Ja. Ik ben zo trots op Rotterdam dat ik als het logo van FC Straat, de voetbalclub die ik heb opgericht, de Hef heb gekozen. De Hef was een van de eerste bruggen in Rotterdam die een connectie maakte van Noord naar Zuid. Met de voetbalclub probeer ik ook een brug te bouwen. Ik probeer iedereen een podium te geven. Van Cristiano Ronaldo, tot aan iemand die op frame-voetbal zit en niet kan lopen. Ik vind het heel tof om dat allemaal op een podium te zetten.”

Je zegt het al, je hebt met hele grote sterren samengewerkt. Aan welke samenwerking denk je nog vaak terug?

“De mooiste voor mij is denk ik met Johan Cruijff, daarmee doe ik Willem van Hanegem te kort, die hoort in hetzelfde illustere rijtje als Cruijff thuis. Deze twee mannen zijn de legendes van Nederland die echt hun verantwoordelijkheid namen en nemen door gewoon te zeggen waar het voor staat, maar tegelijkertijd de liefste mensen zijn voor iedereen om zich heen. Ze zijn de liefste opa en de liefste buurman, terwijl ze wel directeuren aanpakken als er iets niet goed gaat en dat vind ik heel mooi aan deze mensen.”

Je kiest Cruijff en Van Hanegem, omdat ze beiden voor Feyenoord hebben gevoetbald?

“Nee joh. Vroeger was ik voor Feyenoord. Ik heb daar ook in de jeugd gespeeld. Maar toen werd ik opeens verliefd op het Braziliaanse voetbal met Ronaldo. Daardoor ben ik nu niet meer voor clubs, maar voor spelers waar ik een goed gevoel bij krijg. Maar als ik voor een club ben, dan ben ik dat natuurlijk voor FC Straat.”