Overdag let Doekie er in Skateland een beetje op dat de kinderen geen al te gekke dingen doen.
Overdag let Doekie er in Skateland een beetje op dat de kinderen geen al te gekke dingen doen.

Iedereen kent Doekie, de hond die de kids in Skateland in de gaten houdt: ‘Als ze weg zijn, is de zaal van mij’

Algemeen 1.226 keer gelezen

Rotterdam - Doekie is wereldberoemd. Nou ja, vooral in Rotterdam-Zuid, maar ook wel ver daarbuiten. Doekie is zeg maar toezichthouder bij Skateland, in een voormalige koffieopslagloods in de Piekstraat. 

Door Annette de Bus

Doodgemoedereerd sjokt hij geregeld over de halfpipes terwijl kids voor- en achterlangs of over zijn hoofd sjezen. Doekie is geliefd bij hen en krijgt dan ook regelmatig een schouderklopje of een aai over de bol. 

Doeki is een hond. Hij is 11 jaar oud en woont bij Robert Hoogland, beheerder van Skateland. We zijn benieuwd hoe Doekie daar terecht is gekomen. We vragen het maar eens aan hem:

“Ik ben geboren in een klein bergdorp in Roemenië. Toen ik een maand of zeven oud was, kwam er een groep vreemde snuiters uit Nederland op bezoek. Zij waren daar op vakantie en toerden met terreinwagens in de bergen. Als ze terugkwamen stoeiden ze met me, ik kreeg een aai en af en toe wat lekkers toegestopt. Daar moet ik vrienden mee worden, besloot ik. Dus ik gooide al mijn puppycharme in de strijd en bleef zo vaak mogelijk in hun buurt. Dat werkte.”

Lees verder onder de foto.

“Een van die vakantiegangers, Robert, heeft me meegenomen naar Nederland. Daar was het wel even wennen voor mij. Vrijbuiter als ik ben was het erg raar om in een huis te wonen. Of aan een lijn te moeten wandelen. Robert wilde me ook van alles leren en ik moest commando’s opvolgen. Daar heb ik wel even moeite mee gehad. Nog wel eens, eigenlijk. Maar het is heerlijk om hier te wonen en nog leuker om elke dag mee te gaan naar Skateland. Leuk voor de kinderen, maar ook voor mij een geweldige speeltuin!”

“Overdag let ik een beetje op dat de kinderen geen al te gekke dingen doen. Maar als iedereen weg is, is de zaal van mij! Lekker van de helling afglijden en rondjes rennen, zonder dat ik moet oppassen dat ik iemand omverloop of wordt overreden door een skater. Hoewel dat rennen al een beetje moeilijker gaat, de jaren gaan tellen. Mijn verzorger Robert is een gouden vent, voor hem ga ik door het vuur. Andere honden hebben een baasje, maar ik ben een vrije geest en ik heb geen baas, maar iemand die bij me woont en voor me zorgt. Meer een maatje. 

“Nou”, onderbreekt Robert, “je moet als puntje bij paaltje komt toch echt wel naar mij luisteren.”

Doekie kijkt hem eens aan en als hij het kon zou hij zijn schouders ophalen. “Wat ik zo mooi vind hier”, vervolgt hij, “is dat hier allerlei soorten kinderen komen. Hier leren ze spelenderwijs met elkaar omgaan. Elkaar helpen is hier vanzelfsprekend.” 

Vrijwilliger Frans vult aan: “Het is hier ideaal voor kinderen die solistisch zijn, ze socialiseren hier stapsgewijs. Ook kinderen met autisme. Ze kunnen hun gang gaan, niemand die ze plaagt of veroordeelt. Sterker nog: ze worden geholpen door de andere kinderen als ze bijvoorbeeld een helling net niet halen of een nieuwe truc willen uitproberen.”

Lees verder onder de foto.

“Mijn favoriete plek is toch wel de kantine”, neemt Doekie het over, “lekker warm, en je weet nooit wat je daar tegenkomt of wat je wordt toegestopt. Robert vindt dat ik een beetje verwend ben. Okay, ik lust patatjes alleen als er mayonaise op zit. Maar ben je dan een verwende hond?” 

Daarmee vindt Doekie het welletjes, het interview is wat hem betreft voorbij. Hij sjokt naar het kantoor en vleit zich neer voor zijn dagelijkse middagdutje.

Kijk eens op skateland.nl als je Doekie wilt ontmoeten.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Het laatste nieuws

Uit de krant