Laura aan de Stationssingel. Zittend in haar Fred. Fred is nog lang niet klaar, maar Laura heeft besloten het klussen op haar gemak te doen. En ondertussen kan ze wel gewoon weg. Een bed, een keukentje, en vier wielen; meer heeft ze eigenlijk niet nodig. Foto: Parisa Akbarzadehpoladi
Laura aan de Stationssingel. Zittend in haar Fred. Fred is nog lang niet klaar, maar Laura heeft besloten het klussen op haar gemak te doen. En ondertussen kan ze wel gewoon weg. Een bed, een keukentje, en vier wielen; meer heeft ze eigenlijk niet nodig. Foto: Parisa Akbarzadehpoladi

Is de stad even te druk en schijnt de zon? Steeds meer jonge Rotterdammers krijgen dan ‘camperdrang’!

Algemeen 965 keer gelezen

Rotterdam - Is het je een beetje te druk in de stad? Moet je éven ademhalen, frisse lucht? Het groen in? Hup, pak je tas in, koop een fles wijn, spring in je camper en wég ben je! 

Nog nooit hadden zóveel (jonge) Rotterdammers een camper voor de deur of ergens in een garage staan als nu. De rijdende huisjes zijn perfect om even de grote stad te ontvluchtten. Zeker sinds we er hardhandig achter kwamen dat grenzen opeens dicht kunnen gaan. Dat op de vakantiebestemmingen van voorheen opeens strenge lockdowns kunnen zijn. Of dat je niet eens het land in of uit kunt. Om er even kort tussenuit te gaan, waarheen je maar wilt, is een camper ideaal.

Als Laura Lijdsman (29) Rotterdam uitrijdt, heeft ze soms geen idee waarheen. Surfen aan de Franse kust wellicht. Maar voor hetzelfde geld slaat ze ergens onderweg links- of rechtsaf. Alles kan. Laura is één van de vele Rotterdammers die tegenwoordig een camper heeft. Om de vrijheid op te zoeken, zodra ze maar wil.

Lees verder onder de foto.

‘Het is zó fijn dat ik de vrijheid heb om weg te rijden.’ Foto: Parisa Akbarzadehpoladi 

Een kroegvriend van Laura uit café Walenburg had haar het verhaal horen vertellen. Hij was onder de indruk en mailde De Havenloods. Op de Stationssingel stond een busje, schreef hij, waar Laura in d’r eentje een camper van stond te maken.

Ze was een beetje verbaasd dat we haar wilden interviewen. Zelf vindt Laura het allemaal niet zo heel spannend. Ze knutselt gewoon op haar gemak aan een busje, al maanden. Totdat dat busje de perfecte uitweg uit de Rotterdamse drukte is geworden. En de Ford Transit definitief is veranderd in Fred, zoals ze ‘m heeft genoemd.

Eigenlijk wilde Laura nog een stukje verder gaan. “In Zuid-Amerika zag ik van die omgebouwde schoolbussen rijden. Eerst was het plan dat ik in zo’n bus zou gaan wonen. Maar het is Fred geworden. Ik heb ‘m voor een zacht prijsje gekocht en besloten er zelf een camper van te maken. Het is nog een heel gedoe. Alles moet erin gebouwd worden. Dat is voor mij ook de helft van de lol hoor. Ik ben helemaal niet handig, weet van niks, maar ik vind het heerlijk om te knutselen. Het gaat wel wat langzaam, dus ik ga nu ook gewoon met Fred te stad uit terwijl hij nog niet af is. Kijk (ze wijst naar een keukentje van kabouterformaat), dat is nog niet wat ik wil. Maar het kan best hoor, om even weg te gaan. Nu nog in eigen land, naar familie in Brabant, of naar vrienden. Of naar de Franse kust om te surfen. Maar als Fred klaar is, ga ik door Zuid-Oost Europa trekken.”

Ze vertelt verder. “Ik hou echt heel erg van Rotterdam. Van de grote stad waar alles wat je nodig hebt vlakbij is, alles bij de hand. Waar altijd wel iets te doen is. Maar ik mis soms even de rust, de natuur. En het is zó fijn dat ik dan de vrijheid heb om weg te rijden. Gewoon alleen, de stad uit, de hele wereld om naartoe te gaan. Zonder stress.”

Lees verder onder de foto.

Anne is aan het verlangzamen. Iets wat ze soms heerlijk vindt. ‘Eén nachtje weg voelt als mini-vakantie. Je wordt gedwongen om langzaam aan te doen, Zó fijn.’

Ook Anne Klapmuts (30) heeft nogal last van ‘camperdrang’ als de zon schijnt en de stilte lonkt. Zij kocht tijdens de lockdown ook een camper, zoals zoveel jonge Rotterdammers. Dat deed ze samen met vrienden, om de kosten beheersbaar te houden. En nu is ze de hort op zodra het kan, zodra het eventjes begint te kriebelen. 

“Ik hou echt heel erg van deze stad, maar ik hou óók heel erg van buiten zijn. Door mijn camper heb ik volgens mij de perfecte combi tussen de drukte rond mijn huis en het groen van een natuurkampeerterrein. Ik hoef maar één nachtje weg te zijn geweest en het is al goed, dan voelt het meteen al als een mini-vakantie voor me.”

“Zo kan ik even de stad ontvluchtten zodra dat nodig is. Wat ik ook heel fijn vind, is dat tijdens het kamperen alles lang duurt, alles gaat rustiger. En daar ga ik dan automatisch in mee. Ik word dan vanzelf gedwongen te verlangzamen zeg maar. Dat is zó fijn!”

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant