Het rommelt weer in het geldverkwistende circus van het welzijnswerk

Rotterdam - In zijn nieuwe column voor De Havenloods gaat Rachid Benhammou in op het aanbestedingscircus binnen het Rotterdamse welzijnswerk. ‘Wie schrijft het mooiste, goedkoopste en meest sexy plan? Humanitas kreeg onlangs te horen dat zij niet bij de laatste ronde zitten. Over en uit dus.’

‘Het rommelt weer in de wereld van het Rotterdamse welzijnswerk, want er is een nieuwe aanbestedingsprocedure gaande. Oftewel; wie schrijft het mooiste, goedkoopste en meest sexy plan om die ene hoofdprijs te winnen. Namelijk, de opdracht van de gemeente om een paar jaar het welzijnswerk uit te voeren in Rotterdamse wijken. In Feijenoord, waar stichting Humanitas de afgelopen jaren dat mocht doen, lijkt de strijd al bijna gestreden. Humanitas kreeg onlangs te horen dat zij niet bij de laatste ronde zitten. Over en uit dus voor deze aanbieder.

De marktwerking binnen het welzijnswerk. Wat een feest. De gemeente vraagt welzijnsorganisaties een aanbieding te doen voor de levering van welzijnswerk voor een of meer gebieden in de stad. Dat geldt overigens ook voor de zorg. Maar na vier jaar, moet het hele schimmenspel van jezelf te koop zetten en de wedstrijd ‘wie heeft de grootste?’ weer opnieuw gespeeld worden. Prima, zou je zeggen. We leven immers in een samenleving, heftig beïnvloed, sterker- gedomineerd- door kapitalisme en marktwerking. Ja, ook als het gaat om het werken met mensen. Degene die nog droomt van een verzorgingsstaat, kan maar beter snel ontwaken. Want die staat heeft lang geleden een vrolijke begrafenis gekend en ligt al een tijdje zes voet onder. Je zou bijna weer verlangen naar het oude welzijnswerk. Desnoods graven we die, midden in de nacht, met slechts een volle maan als getuige, weer op.

Het werken met mensen is simpelweg niet klaar na vier jaar. Dat is het vervelende ervan. Het is een kwestie van lange termijnen, eer je resultaat ziet. Je hebt jaren nodig om relaties op te bouwen, vertrouwen te winnen of om daadwerkelijk iets duurzaams te creëren met die mensen waar je voor staat. Dat heeft Humanitas in Feijenoord geweten. Die hebben ook de eerste twee, drie jaar van hun aanbesteding nodig gehad om de boel op de rails te zetten. Om vervolgens lijdzaam toe te zien hoe straks een ander weer vrolijk en helemaal opnieuw kan beginnen. Begrijp me niet verkeerd; ik zit Humanitas hier niet te verdedigen maar ik vind dit hele geldverkwistende circus maar niks. Geef een organisatie op z’n minst een paar jaar meer de tijd om haar werk te doen. Reken daarna met ze af. Wat ik mij overigens ook afvraag is in hoeverre bewoners zelf betrokken worden bij deze aanbestedingsrondes. Ik denk weinig. Was welzijn juist niet voor hén bedoeld?’

Rachid Benhammou is cultureel ondernemer en freelance journalist.