Bij Gerrit van Katwijk in de Watertaxi, vliegend over de golven van de Nieuwe Maas

Rotterdam - “Wat ging dat hard hè!” Een opa lacht naar zijn kleinzoon, die nog steeds onder de indruk is van het geraas over de golven van de Nieuwe Maas. Kapitein Gerrit van Katwijk knalt af en toe over het water met zijn boot. Wij moesten na een uur heen en weer varen tussen verschillende haltes van de Watertaxi ook even onze vaste wal-benen terugvinden...

Door Raymond Rotteveel en Emile van de Velde

Een middagje varen, dát is leuk, hadden we bedacht. Op de watertaxi, één van de mooiste bedrijven van Rotterdam. Met een kapitein die al een tijdje meedraaide, die wel wat mooie verhalen zou hebben voor De Havenloods. Nou, dat lukte. Gerrit van Katwijk zit vól mooie anekdotes. Regelmatig vertelt hij met bulderende stem over zijn inmiddels twintigjarige carrière op de watertaxi en wijst hij met een glinstering naar de kades die in hoog tempo aan ons voorbij trekken: “Mooi he. Ja, dit is de mooiste stad om in te varen.”

Mooiste baan

Terwijl we over de golven knallen, proberen we alles op te schrijven. Dat valt nog niet mee, want kapitein Gerrit geeft vandaag lekker gas, waardoor we regelmatig boven het water vliegen en op de Maas beuken. Hij heeft de mooiste baan van de wereld zegt hij, wijzend op de fotocamera die naast hem op de grond ligt: “Die heb ik altijd bij me ja. Om foto’s te maken voor de facebook-groep Havenvrienden Rotterdam die ik beheer. Dat is het voordeel van schipper zijn he, je ziet van alles op het water én je komt met die watertaxi natuurlijk overal bij.”

Wilhelminapier

Af en toe praat Gerrit met de centrale. We moeten naar de Wilhelminapier, naar het Oostplein, de Willemskade, weer naar de Wilhelminapier, naar Schiedam, langs de Parksluizen, Schiemond, het Eiland van Brienenoord, het Quarantaineterrein op Heijplaat. Oh ja, ook even de Rijnhaven in natuurlijk. Zoals zoveel mensen willen we dat Monster van de Rijnhaven (’Rijnie’) wel even zien. Het beest is een paar weken geleden gefilmd, tot ontzetting van omwonenden die hele dagen met verrekijkers uit hun hoogbouwwoning zitten te turen. Gerrit denkt er meer van te weten: “Zie je dat schip daar? Dat is aan het baggeren, de Rijnhaven krijgt een park en een strand, vandaar. En bij dat baggeren komt er natuurlijk van alles los in de bodem. Een troep dat daar ligt joh. Ik denk dat het monster weleens een grote slang zou kunnen zijn, van plastic, die aan het wateroppervlakte beweegt omdat er modder uitkomt of zo. Maar het zou ook best een meerval kunnen zijn hoor, die zwemmen er genoeg in Rotterdam. Ze kunnen wel twee meter lang worden!”

Rijnie

Wat het ook mag zijn, ‘Rijnie’ is wel een leuke toeristische attractie die veel aandacht trekt. En dat is mooi meegenomen na de magere tijden die corona met zich meebracht. “Het gaat nu gelukkig langzaam weer beter ja”, laat Gerrit opgelucht weten. “Maar vorig jaar was het behelpen, met een maximum van twee passagiers aan boord. En er waren een stuk minder toeristen natuurlijk. Dat is toch jammer. Ik vind het altijd mooi om mensen de mooie plekjes te laten zien. Wat ik zelf het mooist vind? De Europoort met die grote zeeschepen. Maar laatst had ik een stel dat naar Canada was verhuisd en daar een boerderij was begonnen. Die heb ik mee genomen naar de drijvende boerderij in de Merwehaven. Vonden ze geweldig! Maar sowieso is Rotterdam de mooiste stad om doorheen te varen hoor...”  

Lees verder onder de foto.

Ondertussen zijn Isabel en Naomi ingestapt, allebei 20 jaar en met wapperende haren in de wind op de achterbank. Ze kennen elkaar al sinds de peuterspeelzaal in hun geboortedorp Voorhout. Maar sinds Isabel naar Rotterdam verhuisde, zien ze elkaar een stuk te weinig. Isabel studeert in Rotterdam, op de Erasmus Universiteit, en woont aan het water, in en studentenhuis bij het Oostplein. Nu heeft Isabel gedaan wat élke Rotterdammer doet die iemand van buiten de stad uitnodigt: Naomi meenemen voor een stukje varen! “We zijn vooral veel wezen shoppen, maar de Watertaxi hoort er natuurlijk ook bij! We hebben geluncht op het terras van Hotel New York, heerlijk! En als je daar bent, ga je natuurlijk varend terug.”

Bij het Oostplein stappen de dames uit. We varen rustig terug, genietend van het uitzicht. Van de skyline, van de bruggen. “Het mooist zie je Rotterdam vanaf het water”, vertelt Gerrit. En dan vooral als je vanaf Zuid komt, onder de Van Brienenoordbrug door en zo verder. Zeker als het donker is, dán is het helemaal prachtig!”

Met m’n meissie

Wie gaat er nou in het donker varen, vragen we ons meteen af. “Nou, dat zijn er nog best veel hoor. Komen ze ‘s avonds langs en zeggen ze: ‘Schipper, ik wil een stukkie varen met m’n meissie.’ Mooi toch?! Ja, je maakt van alles mee natuurlijk wat dat betreft. Ik heb eens een keer een stelletje opgepikt bij de Esch. Kwam die jongen naar me toe: ‘Kun je naar de Maashaven en daar dan straks even blijven dobberen, dan vraag ik m’n vriendin ten huwelijk.’ Had ie goed gedaan hoor, op de kade staken z’n vrienden groot vuurwerk af en zo. Daarna heb ik ze naar Hotel New York gebracht waar ze gingen eten. ‘Hij zegt: hoeveel is het?’ Ik zeg 20 euro. Geeft ie 50 en zegt ‘laat de rest maar zitten’. Ik had de gelukkigste man op aarde aan boord!”

Toch is ook niet alles rozengeur en maneschijn op de watertaxi. “Er zijn er ook bij die hun overleden geliefde uitstrooien, dat maak je ook mee. Of springers. Van de Erasmusbrug. Verschrikkelijk. Dat gebeurt regelmatig ja, soms wel drie keer in de week. Ik heb er een jaartje geleden eentje uit het water gevist. Die blik in z’n ogen... Dat vergeet je echt nooit meer. Hij leefde gelukkig nog wel ja. Een paar dagen later kwam ik op kantoor, had z’n vrouw een cake gebakken en een roos voor me. Dat was uiteindelijk toch ook wel weer een prachtig moment.”