Van haar tot hartendekentjes: het grote hart van Madeliefje

Met haar 15 lentes jong schrijft Madeliefje met regelmaat artikelen voor de website van De Havenloods en houdt ze de redactie op de hoogte van het wel en wee in Vreewijk. Omdat ze een groot hart heeft voor haar medemens, dit keer geen verhaal ván Madeliefje, maar óver Madeliefje. Over haar nieuwste project: Hartendekentjes.

Door Berdien Muller

Rotterdam - Madeliefje had een dikke bos bruin haar tot op haar billen. Ze besloot iets zeer genereus te doen: “Ik heb mijn haar tot onder mijn oren laten afknippen en het gedoneerd voor kankerpatiënten. Het groeit toch weer aan, dus waarom niet?” In haar jonge leven heeft ze al veel meegemaakt. Toch staat ze altijd klaar voor anderen: “Soms is een luisterend oor bieden al voldoende.”

Begin februari kwam Madeliefje doodziek in het ziekenhuis terecht. “Een zwaar verwaarloosde longontsteking”, aldus moeder Noes. Ondanks een ziekbed van drie maanden, wist de Zuidermavo-scholiere toch over te gaan naar de derde klas. Nel Noel, voorzitter van de gebiedscommissie Feijenoord, had een verrassing voor haar: “Tante Nel nam me mee naar de lintjesuitreiking op het stadhuis en stelde me voor aan burgemeester Aboutaleb. Van verbazing kon ik geen woord uitbrengen.”

Haar grootmoedigheid heeft ze niet van een onbekende. Moeder Noes is al jaren actief in de armoedebestrijding, onderneemt veel buurtinitiatieven en kookt al jaren voor mensen uit de buurt: “Ik weet zelf hoe zwart een dieptepunt in je leven aanvoelt.” Het onderwerp raakt Noes zichtbaar en geëmotioneerd vertelt ze: “Ik kan niet gewoon toekijken hoe anderen vechten om te overleven.”

Wanneer moeder en dochter met twee onbekende vrouwen in Ikea aan de praat raken, komen ze in aanraking met Stichting Hartendekens. Madeliefje: “Hartendekentjes zijn gehaakte dekens, gemaakt uit tientallen kleine vierkantje dekentjes, die bedoelt zijn voor ernstig zieke kinderen als troost en vorm van geborgenheid.” Iedereen kan de dekentjes haken en opsturen naar verschillende organisaties, die er dan één grote deken van maken. Buurvrouw Tineke helpt de dames en de voorraad wol ligt al klaar: “Haken gaat ons nog niet zo goed af, maar we gaan ervoor!”