Dit jaar meer versiering...

Rotterdam - Hier is de nieuwe column van Tineke Speksnijder. Dit keer over de kerstversiering in haar café. Ze is iets meer van plan dan andere jaren, als dat maar goed gaat...

‘Het is weer zover, de kerst komt eraan. Dat betekent ook dat de zaak versierd moet worden. Dit jaar gaat het anders worden. Iets meer, dan de summiere versiering die we normaal hebben. Even kijken hoe dat bevalt. Normaal gesproken hebben we de zingende kalkoen staan, bij iedereen zeer geliefd, een kersthuisje met lichtjes, een paar slingers en nog wat prulletjes. Ik geef het aan, barman Leo zet het neer en dan kijken we elkaar tevreden aan, dat is ook weer klaar. Vorig jaar besloot ik ook wat takken te nemen, ik ben er alleen nooit aan toe gekomen ze ook te versieren. Het hing er een beetje lullig bij, dat geef ik toe. Op een dag kwam vriendin Pop binnen met geliefde Richard. Richard keek in de rondte en zei tegen mij: “Zo je hebt uitgepakt, het mocht wat kosten.” Vuil keek ik hem aan: “Ze vinden het allemaal hartstikke leuk hè, dat het eenvoudig is.” “Zal ik het volgend jaar doen voor je?” En zo is het dus gekomen. Ik ben er al helemaal zenuwachtig van. Een paar weken geleden kwam hij met een schetsboek langs, waarop ik zowat een hartstilstand kreeg en gelijk ging morren. “Niet teveel hoor Richard, niet dat de dennennaalden in het bier vallen, dan word ik gek, dat past niet bij de zaak.” Hij stelde me gerust, dat dat absoluut niet ging gebeuren. En morgen is het dan zover, ik ben benieuwd. Als een akela zal ik toezicht houden. Bij mij thuis heb ik daar gelukkig geen last van. Het is steeds minder geworden zodat er nu alleen een kerststukje, een kerstboeket en kaarsen overgebleven zijn. Meer dan genoeg voor thuis. Ik zie nog de toestanden voor me. “Nee mevrouw, die boom valt niet uit.” Ja anmehoela, die van mij dan toevallig weer wel. Dan wilde ik hem ‘s nachts, na mijn werk, even naar buiten gooien en viel hij uit het laken en zaten al die trappen onder de naalden. Stond je daar gezellig met je veger en blik, midden in de nacht al die naalden op te vegen. En niet één trap, maar vier! Daar heb ik gelukkig geen last meer van. Ik wens u een fijne kerst toe.

Tineke Speksnijder is eigenaar van café de Schouw op de Witte de Withstraat.