Tonnie Reiche is altijd in de weer

Gestaag bewegen de handen van Tonnie Reiche. Iedere maandag haakt en breit ze met een aantal dames truien en dekens voor kansarme kinderen in Roemenië. Thuis haakt ze als de aardappels koken en ‘s avonds bij de televisie. Overdag regelt ze van alles voor de koersbalgroep, de klaverjasvereniging en speelt tussendoor nog accordeon in de Rotterdamse Accordeonvereniging Philharmonica. “Ik heb nooit tijd voor mezelf, maar dat doe ik zelf. Ik ben een Pietje precies en mag van mezelf niets aan het toeval overlaten.”

Hoogvliet – Tonnie glundert en het is haar duidelijk aan te zien dat ze het naar haar zin heeft. Elke maandagochtend breien en haken zo’n 22 vrouwen onder begeleiding van Tonnie in geriatrisch centrum Meeuwenhof. In maart hoopt ze weer heel wat truien, sokken en dekens aan het sociaal dag- en zorgcentrum Casa Lumina te schenken.
Tonnie weet wat hard werken is en zeker in de kerstperiode. “Ik heb altijd in de slagerij gewerkt. Op een gegeven moment werkte ik op het Zeeltplein bij de slager en werd verliefd op hem. En nu zijn we alweer vijftig jaar getrouwd. Ik denk met de kerst altijd aan hoe druk het dan is. We startten om half zes om gourmet- en fondueschotels en bestellingen klaar te maken. Dan snap je wel dat we zelf heel simpel met de kerst aten.”

Toch vindt Tonnie tussendoor de tijd om te borduren. Er ontstaan zoveel borduurwerken die opgehangen moeten worden dat haar man op een gegeven moment verzucht dat ze nooit wat voor hem maakt. “Toen heb ik een naakte vrouw voor hem geborduurd en die hangt nog altijd in zijn kamer. Hij vindt het allemaal leuk wat ik doe en is enorm groos op me.”

Naakte vrouw

Om te ontspannen speelt Tonnie accordeon. Achttien jaar heeft ze in de Meeuwenhof gespeeld en schonk daarnaast koffie. “We noemden het koffie met Tonnie.” Op sportief gebied houdt Tonnie van koersbal en als er behoefte is aan het begeleiden van koersbal in de Meeuwenhof kan Tonnie het niet laten om te helpen. “Niemand wist de spelregels en de ballen vlogen alle kanten op. Een koersbal heeft binnenin een scheef geplaatst gewicht. Daardoor moet je schuin gooien waardoor de bal een boog maakt en dus van koers verandert. Maar ja, dat lukte dus niet en ben ik jeu de boules ballen gaan gebruiken. Die zijn lichter, zonder gewicht en dus gemakkelijker te gooien.”

Ziek

Tonnie leeft het leven ten volle en dat is mede te danken de ziekte Guillain Barré. In 1988 kan ze, tijdens een vakantie in Spanje, steeds slechter lopen. Van een arts krijgt ze het advies meteen naar huis te gaan. “De huisarts vroeg hoe lang ik me al moeilijk kon bewegen en omdat dat een week was moest ik me maar na het weekeinde melden. Mijn man zag dat niet zitten en belde het ziekenhuis. Maar de specialisten staakten dus moest mijn man me naar de auto dragen en zelf brengen. “Daar werd deze ziekte geconstateerd en al snel was ik helemaal verlamd. Daarbij kreeg ik ook nog de ziekte van Bell, waardoor mijn gezichtsspieren verlamden. Ik kon zelfs mijn ogen niet dicht doen. Deze werden ‘s avonds, voor het slapen, afgeplakt.”

Ernstig ziek

Het duurt een jaar voordat Tonnie weer normaal kan functioneren. “Alles heeft een reden en je waardeert het leven na zoiets veel meer. Tonnie begint daarna met koffieschenken bij de ANBO en als de bridgeclub dreigt te stoppen zoeken zij en haar man een nieuwe locatie: de Postduivenvereniging Luchtpost in Poortugaal. “We zijn als klaverjasvereniging door gegaan en kaarten nu zo’n vijftien jaar. Mensen zetten daar hun afspraken voor opzij. Kom niet aan hun kaartmiddag. Met kerst is het weer hartstikke druk. Ik koop alle prijzen en kleed de ruimte leuk aan met zelfgemaakte versieringen. Mijn man heeft inmiddels het idee dat we gaan verhuizen. Zoveel dozen staan er al weer in huis.”

Sinds 2009 breien en haken de dames van de breiclub op maandag van 10.00 tot 12.00 uur in de Meeuwenhof. Klaverjassen kan bij de klaverjasvereniging voor ouderen bij de Postduivenvereniging Luchtpost op dinsdag van 13.15 tot 16.30 uur, Oedevliet 1 Poortugaal.