Het is fijn om te praten over de gebeurtenissen, ook ver na dato. Ik heb daar behoefte aan en ben daarin niet de enige.
Het is fijn om te praten over de gebeurtenissen, ook ver na dato. Ik heb daar behoefte aan en ben daarin niet de enige. Foto: Gerrit van Loon

Ferry Zandvliet overleefde aanslag Bataclan en richt nu lotgenotengroep op

Algemeen 178 keer gelezen

Rotterdam - De Rotterdamse Ferry Zandvliet (38) ontsnapte twee jaar geleden aan de terreuraanslag in Le Bataclan in Parijs. Hij richtte een lotgenotengeroep op voor slachtoffers van terreur en zwaar geweld.

Door Gerrit van Loon

Mensen die een aanslag hebben meegemaakt begrijpen elkaar. De indrukken, de overleden mensen die je ziet, de impact, de roes waarin je dan leeft. Zandvliet was met drie vrienden in de concertzaal voor een concert van The Eagles of Death Metal. Na nog twee aanslagen elders in Parijs die avond vonden in totaal 129 mensen de dood. Na afloop hadden de vier vrienden steun aan elkaar.

Het werd een avond die Zandvliets leven totaal op de kop zette. “Wij konden er nog samen over praten. Kregen veel media-aandacht. Werden geleefd. Anderen niet. De aandacht was te vergelijken met het overlijden van iemand. Maar na een aantal weken werd er al niet meer naar gevraagd. Terwijl wij nog midden in het verwerkingsproces zaten. Ikzelf kreeg slaapproblemen, hyper-alertheid, angstaanvallen en hevige PTSS –klachten. Psychologen die ik sprak waren niet bekend met terreur-slachtoffers. Bij reguliere opvang miste ik terugkomende aandacht. Het is fijn om te praten over de gebeurtenissen, ook ver na dato. Bij mij werkt dat. Ik heb daar behoefte aan en ben daarin niet de enige. Slachtofferhulp België doet het met continue uitnodigingen voor meetings beter.”

Zandvliet, in het dagelijks leven fysiotherapeut startte een lotgenotengroep voor terreurgetroffenen in Nederland. Na de aanslag in Barcelona steeg het ledenaantal naar ongeveer 40 mensen. “Er zitten helaas altijd Nederlanders bij aanslagen. We moeten ook niet zo naïef zijn om te denken dat er in de toekomst geen aanslagen meer komen. Kinderen groeien er nu mee op en weten niet beter dan dat er terreur is. We mogen het niet als gewenning zien.”

De Kralinger benadrukt dat zijn groep niet de rol van psychologen overneemt. “Die staan voorop. Onze groep is een aanvulling. In onze geheime Facebook-groep uiten slachtoffers laagdrempelig hun gevoelens. Binnen een minuut volgt er vaak al reactie. We zijn met een groepje afgelopen weekend wat gaan eten. Niets moet, alles mag. De gesprekken met een biertje gaan ook over andere onderwerpen.”

Niet iedereen past binnen de lotgenotengroep. “Ik moet grenzen stellen. Voor militairen of politiemannen met PTSS zijn andere groepen. Iemand werd laatst hard van de fiets getrokken. Erg, maar daarvoor zijn wij ook niet. Die verwijs ik door. Slachtoffers van terreur begrijpen elkaar. Ik kan het helaas weten”. Via de website www.ferryzandvliet.nl is Zandvliet te bereiken.

Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant