Trainer John Retel Helmrich geeft voor de wedstrijd in gebarentaal met gesproken tekst en op een groot bord uitleg over de opstelling en tactiek. Links, met blauwe sweater, speler Patrick Lanser. (Foto's: Rob Kamminga)
Trainer John Retel Helmrich geeft voor de wedstrijd in gebarentaal met gesproken tekst en op een groot bord uitleg over de opstelling en tactiek. Links, met blauwe sweater, speler Patrick Lanser. (Foto's: Rob Kamminga)

Coaching in gebarentaal bij doven en slechthorenden-team van LMO

Algemeen 314 keer gelezen

Rotterdam - Een nieuw seniorenteam met doven en slechthorenden voetbalt dit seizoen als LMO 2 in de reserve 6de klasse van de KNVB (zondag). De eerste wedstrijden verloor het team, maar een stijgende lijn resulteerde afgelopen weekend in een gelijkspel en het eerst punt. Trainer John Retel Helmrich motiveert en schetst de tactiek op borden en in gebarentaal.

Door Emile Hilgers

Een belangrijke reden om bij de KNVB te voetballen is dat de jongens dan meer wedstrijden spelen, legt John uit. “Een vaste kern komt van OLDI Rotterdam en speelt ook in de zaal- en veldcompetitie van de Koninklijke Nederlandse Doven Sportbond (KNDSB). Omdat er in ons land maar vier clubs zijn met doven- en slechthorendenvoetbal, spelen ze bij die bond maar drie wedstrijden per jaar.”

John, die zelf slechthorend is, heeft nóg een reden waarom hij met dit team KNVB speelt: “Ik wil een brug slaan met het reguliere voetbal. Waarom zouden zij niet bij elke voetbalclub mee kunnen trainen en spelen? Bij ons voetballen jongens uit Capelle aan den IJssel, Delft, en Breda. Verenigingen in hun buurt bieden veelal onvoldoende ondersteuning. Het gaat vooral om de communicatie, je moet veel meer visualiseren als je dingen uitlegt.”

Daarbij gebruikt John Nederlands ondersteund met Gebaren (NmG). “Dat is een contacttaal zonder regels, ik kan er meer mee kwijt. Ik spreek het uit, zodat ze kunnen liplezen, en elk woord gebaar ik ook. Soms spelen jongens mee van het G-team van LMO. Die pikken de gebaren snel op. Laatst zaten ze in de kantine in gesprekken met ons team zelf gebaren uit te proberen. Super leuk om dat te zien!”

Voor elke wedstrijd spreekt John ook met de leiding en spelers van de tegenpartij, om te benadrukken dat sommige van zijn jongens een fluitsignaal niet horen, en dan soms doorgaan met een actie. Op die manier wil hij irritaties en aanvaringen voorkomen. Heel fijn is dat de vaste scheidsrechter van LMO 2, Haike, altijd een vlag hanteert zoals bij dovenvoetbal. “Hij kan zich ook inleven en loopt zonodig naar een speler om iets uit te leggen.”

John houdt zijn jongens voortdurend voor dat het mooi is om een wedstrijd te winnen, maar dat plezier in voetbal voorop moet staan. “Ik zeg nooit: we moeten winnen, maar altijd: we wíllen winnen.” Speler Patrick Lanser, die in het Nederlands elftal van de KNDSB speelt, koos bewust voor LMO 2/OLDI. “Bij mijn vorige vereniging speelde ik in het eerste elftal, de reguliere competitie. Ik zie dit nieuwe team als een uitdaging. Ik hoop wel dat we meer vaste spelers krijgen. De meesten moeten nog wennen aan elke week een wedstrijd spelen. We scoren wel, maar het omschakelen naar verdedigen en de motivatie moeten beter. Het samenspel gaat steeds beter. En de sfeer is goed. Het is net als in mijn familie, daar is ook iedereen slechthorend. Je deelt iets.”

Afbeelding
Stuur jouw foto
Mail de redactie
Meld een correctie

Uit de krant