Corona treft Jacqueline de Leeuwe

,,Ik heb nooit in de gaten gehad dat steun, met name in de vorm van hele stapels liefdevolle kaarten, zoveel voor een patiënt kan betekenen. En ik heb er in die paar weken zoveel gekregen; dat is gewoon ongehoord. Hartverwarmend hoor, dat zoveel mensen uit onze gemeente de moeite nemen om je een hart onder de riem te willen steken.’’

door Hans de Bruyn

Albrandswaard -  Ex-wethouder en gemeenteraadslid (NAP) Jacqueline de Leeuwe heeft het over de afgelopen weken toen zij geveld door corona in het ziekenhuis heeft gelegen. ,,Begin april werd bij mij corona vastgesteld. Ik zorgde toen voor mijn moeder van tachtig die later ook corona bleek te hebben. Met ons beiden gaat het nu overigens weer de goede kant op. Ik werd opgenomen in het Maasstad Ziekenhuis en moest meteen door naar de ic. Daar schrok ik trouwens wel enorm van. Je hoorde er tenslotte steeds maar van die nare verhalen over. Gelukkig word je in slaap gebracht en merk je er eigenlijk niets van. Want het is nogal heftig, je gaat aan de beademing, krijgt spierverslappers en wordt vast gebonden.’’

Al bijna meteen werd 53-jarige De Leeuwe naar Duitsland gebracht en daar kwam zij, na vijf dagen in een kunstmatige coma te zijn gehouden, weer bij. ,,Van die paar dagen daarna in Duitsland weet ik niet meer zoveel. Ik was flink in de war, had een delier en was aan het hallucineren. Bovendien werd er alleen maar Duits gesproken en zag ik van het personeel, geweldige mensen hoor, alleen maar de ogen. De rest van het gezicht en het lichaam zat natuurlijk helemaal verpakt in beschermende kleding en dat is erg desoriënterend.’’

Drie dagen later kon zij weer naar het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam. ,,Ik vond het heerlijk om weer Rotterdams te horen. Die ambulancebroeders waren namelijk van die echte Rotterdammers. Terug in het Maasstad hoorde ik dat hallucineren na iets dergelijks vrij normaal is en dat ik door het virus een longembolie en een dubbele longontsteking had opgelopen. Bovendien klopte mijn hart te snel en moest ik eerst dus nog naar de hartbewaking.’’ Ook in Rotterdam werd zij zeer goed en liefdevol verzorgd. ,,Het is ongelooflijk hoe goed alles georganiseerd is in zo’n ziekenhuis. Diëtisten, fysiotherapeuten en psychologen; iedereen staat voor je klaar. En de mensen zijn zo lief voor je. Af en toe kon ik er wel om janken, gewoon om een aardig woordje.’’

Sinds vorige week dinsdag is De Leeuwe weer thuis in Poortugaal. Revalideren en op krachten komen is nu het motto. ,,Na iets als dit voel je je net een natte krant. Je kan niets meer, zelfs niet zelf eten. Ik voel me net een baby. Maar al die steunbetuigingen die ik heb gehad en die liefdevolle verzorging, zal ik in ieder geval nooit meer vergeten.’’ Later deze week kan en mag de Poortugaalse weer naar buiten. ,,De regel is dat je 24 uur nadat de symptomen weg zijn, niet meer besmettelijk bent. Maar voor de zekerheid blijf ik maar liever een week in quarantaine. Zeker nu ik weet wat het is om geveld te zijn door corona.’’