‘Ik ben een boom en ik maak me zorgen’

Rotterdam - “Ik ben boom. Mijn staplek is op het schoolplein horend bij Rusthoflaan 56 in Crooswijk. Ik doe wat alle bomen doen: ik sta te staan, ik bloei in het voorjaar en in het najaar laat ik mijn bladeren en kastanjes los om ze terug te geven aan de aarde. Dit doe ik hier al een flink aantal jaren en het bevalt mij goed.”

“Ik geef schaduw aan mijn omgeving, iets wat met de oog op het klimaat en opwarmen van de aarde een belangrijk gegeven is. In een stad waar asfalt en bebouwing het stadsgezicht bepalen, is een boom zoals ik geen overbodige luxe.”

“Gelukkig zijn er mensen die dat zien. Er is een groep mensen die zowel de gebouwen aan weerszijden van-, als mijzelf een warm hart toedragen. Zij willen dat de gebouwen hun huidige karakter behouden en dat er betaalbare woningen in komen. Iets wat ooit met zoveel aandacht en zorg gebouwd is, zo vinden zij, dat moet je behouden voor de inwoners van de stad.”

“Ik heb uit betrouwbare bron vernomen dat de gebouwen in de verkoop zijn en ik ben bezorgd over mijn toekomst. De mensen die mij steunen hebben een bod gedaan op de panden en het terrein. Hun bod is door de gemeente afgewezen. Als degene die wel hoog genoeg geboden heeft een projectontwikkelaar is, word ik mogelijk een kopje kleiner gemaakt. Ik zou zo graag willen weten wat me te wachten staat en vind het jammer dat ik in dit verhaal geen stem heb.”

“Misschien kunnen de Stadsnatuurromantici van Rotterdam mij helpen in een gezamenlijke actie?”

(door Monique van Driel)