Wetenschapscafé; Is er leven na een dode eend?

Sinds hij ruim twintig jaar geleden als eerste een geval van homoseksuele necrofilie bij de wilde eend wereldkundig maakte, staat Kees Moeliker bekend als een liefhebber van opmerkelijk diergedrag. Inmiddels heeft hij een rijk archief met publicaties over de laatste schaamluis, een genderfluïde fazant, landslakken die vliegverkeer stilleggen, kraaien die raamslachtoffers onthoofden, een merel die vijf jaar bijna niets anders deed dan tegen een schuifpui vliegen en een pantsermeerval die in een dronkenmanskeel bleef steken. Doorspekt met humor en keiharde wetenschap vertelt hij deze en andere fascinerende verhalen, met dode dieren en vreemde vogels in de hoofdrol. Hardcore-biologie voor de liefhebber, maar niet voor mensen met een zwakke maag.

Kees Moeliker (1960) is directeur van het Natuurhistorisch Museum Rotterdam. Hij schreef de bestseller ‘De eendenman’ en twee bundels met dierencolumns die eerder in NRC verschenen. Thuis verzamelt hij Duitse verrekijkers, de placenta’s van zijn kinderen en zijn eigen afgedankte organen.