Het horrorhuis vol schimmel van Francesca
Rotterdam - “Ik kan zo toch niet blijven wonen? Dit is een horrorhuis! Ik doe zoveel mogelijk nachtdiensten om hier niet te hoeven slapen”, zegt de 37-jarige verpleegkundige Francesca Romijn.
Door Emile van de Velde
We zijn deze vrijdag (5 april) op bezoek aan het P.C. Hooftplein in Spangen. Het is een dag na de gemeenteraadsvergadering waarin alle politieke partijen zich geschrokken toonden over de schimmel waar duizenden Rotterdam last van hebben. Moties van Leefbaar Rotterdam, de Partij voor de Dieren, van Volt werden unaniem aangenomen. Er moet onder meer een APK komen voor huizen, woningen moeten niet alleen maar op de bouwkundige staat gecontroleerd worden maar óók op gezondheid, schimmelproblemen krijgen een plek in de MeldR-app met een verwijzing naar het gemeentelijke meldpunt. Een meldpunt dat tot nu toe overigens niet zo goed gevonden werd door Rotterdammers. Een stuk minder goed als het meldpunt van Leefbaar Rotterdam waar raadslid Vanessa Bruin de laatste maanden zo druk mee is. "Er zijn in een paar maanden 400 klachten binnengekomen, maar ik vermoed dat het om duizenden woningen gaat. Ik ben er nu bij 18 zelf langs geweest en ik weet vaak niet wat ik zie...”
Vorige week waren we op bezoek bij Francesca in Spangen. Zo erg heeft zelfs Vanessa Bruin het afgelopen maanden niet gezien. En het is overduidelijk dat het hier ‘gewoon' om de staat van de woning gaat, er is lekkage. Hier kan een bewoner niets aan doen met wat sprayen of boenen. Bruin vertelt dat veel van de mensen met schimmelklachten een schuldcomplex wordt aangepraat door verhuurders (particulieren maar juist óók grote woningcorporaties). Dat is ook bij Francesca het geval. Ze zou beter moeten schoonmaken, het huis beter moeten luchten. "Maar de roosters die ik heb, staan zelfs in de winter open!”
Francesca woont nu dik elf jaar aan het P.C. Hooftplein, in een complex uit1990. Zo lang als ze er woont is ze al bezig de schimmel te bestrijden. Met huisbaas Woonstad natuurlijk, via de huurcommissie, advocaten, zelfs de huisarts vind de situatie onhoudbaar. Er ligt een grote stapel bewijsmateriaal op de salontafel. Vertrouwen dat het nog goedkomt, heeft ze amper nog. "Het is dat ik een zoon heb, maar soms zie ik het leven echt niet meer zitten. Ik moet hier gewoon weg. Ik was nooit ziek, nu ben ik vrijwel altijd verkouden. Het liefst ben ik op mijn werk, want dan hoef ik niet thuis te zijn.”
Woonstad reageerde vorige week meteen op het artikel over Francesca: ‘Dit is onacceptabel. We bieden daarvoor onze excuses aan. Deze mevrouw betaalt huur om in een onderhouden en gezonde woning te kunnen wonen. Wij regelen vandaag nog andere woonruimte en een oplossing."